Ανήσυχες Μέρες

« Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια » όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας και ειδικά κάτι τέτοιες στιγμές όπως και αυτή μόνον να φλυαρήσω δε θα ήθελα. Άλλη μια χρονιά, η τέταρτη (!) συνεχόμενη που αρθρογραφώ έφτασε στο τέλος. Ήταν μια χρονιά πολύ δύσκολη για όλους μας συναισθηματικά και κοινωνικοοικονομικά. Προσωπικά, λόγω του βεβαρυμμένου προγράμματος εκτιμώ πως ίσως ‘’παραμέλησα’’ λίγο τη στήλη μου, τη σελίδα της (Ανήσυχες Μέρες) στο facebook , όχι όμως τη θεματολογία. Αυτό οφείλεται κυρίως στην προσήλωσή μου να εκπληρώσω το στόχο μου, την ολοκλήρωση των μεταπτυχιακών μου σπουδών, όπως και έγινε λίγες μέρες πριν. Η στήριξή σας αυτά τα τέσσερα χρόνια και ειδικά μέσω της διαδραστικότητάς μας από το blog , το e - mail και το facebook με στήριξε και με στηρίζει. Σας εύχομαι να έχετε ένα υπέροχο καλοκαίρι και σας συμβουλεύω να αναζητήσετε και να βρείτε έστω τον ελάχιστο δυνατό χρόνο να αποφορτιστείτε και να γεμίσετε μπαταρίες Εις το επανιδείν… Ευχαριστώ για όλα! Δεπάστας

  Άλλο ένα καλοκαίρι ξεκινά. Άλλη μια δύσκολη σεζόν φτάνει στο τέλος της και ένα σημαντικό διάλειμμα από όλους κι από όλα κρίνεται επιτακτικό. Οι συνέπειες της οικονομικής κρίσεως είναι πλέον εμφανείς σε όλους μας. Δυστυχώς για πολλούς, υπό τις υπάρχουσες οικονομικές συνθήκες οι πιθανότητες για καλοκαιρινές διακοπές μειώνονται σημαντικά ή και εκμηδενίζονται.    Πέρσι με είχε εκπλήξει θετικά ότι πλην απειροελαχίστων εξαιρέσεων, φίλοι και γνωστοί ανέφεραν το πόσο όμορφα είχαν περάσει στις διακοπές τους. Αυτό πιθανόν δεν είναι καθόλου τυχαίο. Δεν νομίζω πως οφείλεται στη σελήνη που πέρασε στον αιγόκερο ή κάτι τέτοιο, αλλά στην μεγάλη ανάγκη για ξεκούραση, αποφόρτιση, διαφυγή, χαλάρωση, ηρεμία, εκτόνωση και διασκέδαση που έχει ο κόσμος μετά τα άκρως στρεσσογόνα γεγονότα - χρονιά που βιώνει.    Αυτό ακριβώς είναι οι διακοπές. Για αυτό ακριβώς υπάρχουν και αυτό ακριβώς μας προσφέρουν. Είχα τονίζει σε μια συζήτηση που είχα με κάποιους ανθρώπους πως δε θα πρέπει να αφήνουμε ανεκμετάλλ