Ανήσυχες Μέρες

  Ένα από τα σημαντικότερα και αναφαίρετα δικαιώματα των ανθρώπων στις περισσότερες χώρες του κόσμου είναι η ισότητα μεταξύ τους. Ξέρω ότι πολλοί, μαζί και εγώ, θα το αμφισβητήσουν για πάρα πολλούς τομείς της καθημερινότητας και της ζωής γενικά. Οι ανισότητες δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, αν και μια μεγαλύτερη “ειδίκευση” φαίνεται πως την έχουμε.    Οι ανισότητες δημιουργούνται κυρίως είτε λόγω συμφερόντων, είτε λόγω έλλειψης γνώσεων, είτε λόγω αμέλειας είτε λόγω αδυναμίας κάλυψης αυτού του χάσματος. Παρά όλα τα παραπάνω, μοιραία ανακύπτουν ηθικά ζητήματα και προβλήματα που χρειάζονται λύση.    Με το άρθρο αυτό θέλω να αναδείξω ένα πολύ ξεχωριστό πρόβλημα που υφίσταται πιθανότατα σε όλες τις χώρες του κόσμου. Και αυτό είναι η υγειονομική περίθαλψη των ατόμων με αυτισμό. Πολλοί θα διερωτηθούν: «Γιατί τέτοια συγκεκριμενοποίηση;» Η απάντηση είναι απλή: «Γιατί το θέμα είναι πολύ πιο ιδιαίτερο από ότι φανταζόμαστε» . Για πολλών ειδών αναπηρίες θα μπορούσα να αναφερθώ καθώς εξίσου

Καλησπέρα! Καλή σεζόν εύχομαι για τη στήλη και τη σελίδα μου. Ξεκινάει η 6 η χρονιά αρθρογραφίας και όπως πορευτήκαμε τα προηγούμενα χρόνια έτσι θα πορευτούμε και φέτος, #ΑνΗσΥχΩνΤαΣ. Το πρώτο άρθρο της νέας χρονιάς συνήθως αναρτάται Οκτώβρη μήνα, ανάλαφρο, ευχαριστήριο, λίγο περιαυτολογικό και τα γνωστά πλέον. Το σημερινό δε θα είναι έτσι. Και δε θα είναι επειδή όλο τον καιρό των διακοπών με έτρωγε το χέρι μου να γράψω και να σας μεταφέρω αυτά που είδαν τα μάτια μου, τις σκέψεις μου και τα συναισθήματά μου. Να ψυχοθεραπευτώ. Όσοι με γνωρίζουν και με παρακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια πιθανόν γνωρίζουν την Χιακή καταγωγή μου. Κάθε χρόνο θα κάνω τα πάντα ώστε κάποιες ημέρες να καταφέρω να έρθω σε αυτή την αγιασμένη γη να δω γονείς, φίλους και συγγενείς. Να ξεκουραστώ, να αποφορτιστώ και να αποκοπώ από τα πάντα. Ίντερνετ ελάχιστο, ίσα για τα βασικά, ειδήσεις στα κλεφτά έως καθόλου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το θέμα του καλοκαιριού ήταν το μεταναστευτικό. Κύματα ανθρώπινων ψυχών σ