Big Brother is watching us
Προτού περάσω στο κυρίως θέμα της σημερινής αρθρογραφίας, οφείλω να απολογηθώ για πολλοστή φορά. Πλέον, ως διδακτορικός φοιτητής, σχεδόν όλος ο ελεύθερος χρόνος μου αφιερώνεται στο διάβασμα και τη συγγραφή. Δυστυχώς, δυστυχώς, δυστυχώς, αυτό έχει ως άμεση συνέπεια να παραμελώ την αγαπημένη μου αρθρογραφία στο blog , εκεί όπου ξεκίνησε η σχέση μας δηλαδή, και να περιορίζομαι σε σύντομους και γρήγορους σχολιασμούς με αναρτήσεις στη σελίδα στο Facebook και στο Twitter . Υπόσχομαι να προσπαθώ να αρθρογραφώ καθώς αυτός είναι και ο κύριος λόγος ύπαρξης του blog και της σελίδας. Μέχρι να ολοκληρώσω τις υποχρεώσεις μου λοιπόν και να αποφοιτήσω με το καλό, δεν ξαναπολογούμαι για αυτό! Στο θέμα μας τώρα που είναι κι ιδιαίτερο. Η σελίδα μου στο Facebook αριθμεί περίπου 2.500 ακολούθους. Το blog μου επισκέπτονται καθημερινά 20-30 άτομα (χτυπήματα) στην καλύτερη των περιπτώσεων κι αν αναρτήσω κάποιο άρθρο, άντε να φτάσει τις 80 περίπου αναγνώσεις. Ένα μικρό κι άσημο, πολύ μικρό και πολ