Πίσω από το κάδρο
Πίνακας: The kiss (Gustav Klimt) Δεν ανακάλυψαν την Αμερική όσοι κοινωνικοί επιστήμονες μιλούσαν για έξαρση βίας και δη ενδοοικογενειακής βίας, ως μεσομακροπρόθεσμη συνέπεια των ιδιαίτερα ψυχοπιεστικών καταστάσεων που βιώνουν οι άνθρωποι την περίοδο της πανδημίας. Από αυτές τις δύσκολες συνθήκες δε θα μπορούσε να απέχει κι η ελληνική κοινωνία, ωστόσο σημαντική διαφορά, παράλληλα βρίσκεται για πάνω από μία δεκαετία σε βαθιά οικονομική κρίση κι ανεργία. Οι αριθμοί εδώ και καιρό αποτυπώνουν αυτή την προδιαγεγραμμένη πορεία, ωστόσο δε θα πρέπει να πλανιόμαστε, δεν είναι φαινόμενα μόνο του σήμερα. Κακοποιήσεις και δολοφονίες ανδρών, γυναικών, ηλικιωμένων, παιδιών, ζώων, γινόντουσαν πάντα, γίνονται και θα συνεχίζουν δυστυχώς να γίνονται ως αποτέλεσμα ανθρώπινης παθογένειας αλλά και των κοινωνιών εν γένει. Σήμερα, πέραν των ιδιαίτερα δύσκολων συνθηκών που βιώνουμε, έχουμε και την “ευκολία” του να γινόμαστε άμεσα δέκτες ειδήσεων, πόσο μάλλον κακών. Η ελληνική κοινωνία στην επικράτειά τη