Ξενιτεμένο μου πουλί (Συνέντευξη)
Μια τεράστια εσωτερική ανάγκη που έχει γεννηθεί τα χρόνια της οικονομικής κρίσεως της χώρας μας με οδήγησε να πραγματοποιήσω συνέντευξη με θέμα τη μετανάστευση των νέων. Όσα έβλεπα, όσα παρατηρούσα, όσα άκουγα, όσα βίωνα, όσα ένιωθα και σκεφτόμουν. Την Ιωάννα την είχα γνωρίσει πριν περίπου πέντε χρόνια. Χαθήκαμε πολύ γρήγορα όμως, η δύναμη των social media να μικραίνουν τις αποστάσεις και να ενημερώνεσαι για τη ζωή των άλλων μας κράταγε ενήμερους. Ήξερα για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε εδώ, όμως όταν βλέπεις μια τέτοια μεγάλη απόφαση, μια τόσο μεγάλη αλλαγή ξαφνικά, πέφτει σαν κεραυνός εν αιθρία. Της ζήτησα και δέχθηκε με μεγάλη χαρά να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη. Μάλιστα συμφωνήσαμε πως θα ήταν προτιμότερο η συνέντευξη να γίνει μόλις ερχόταν στην Ελλάδα κι όχι μέσω Skype . Θα ήταν μια καλή ευκαιρία να ξαναβλεπόμασταν και δια ζώσης μετά από χρόνια. Όσο προετοίμαζα την συνέντευξη, τι ερωτήσεις θα της έκανα, ένα στιχάκι έβγαινε συνεχώς από τα χείλη μου: «Ξενιτεμένο μου πουλ