Για τη γιαγιά μου...



   Το παρόν άρθρο θέλω να το αφιερώσω στη μοναδική φανατική και πιστή μου αναγνώστρια, τη γιαγιά μου τη Μαρία που «έφυγε» πριν λίγες μέρες. Η Χιώτισσα γιαγιά….
   Θυμάμαι όποτε γύριζα στο σπίτι και κράταγα τις εφημερίδες που μόλις είχαν κυκλοφορήσει, πάντα θα μου ζήταγε μια για να δει την φωτογραφία μου στο εξώφυλλο, να φιλήσει τη φωτογραφία, να διαβάσει το κείμενό μου, να μου πει «Μπράβο Μπάμπη μου» και να με ρωτήσει αν μπορεί να κρατήσει την εφημερίδα ώστε πηγαίνοντας στο χωριό να έχει να τη δείχνει…. Έτρεχε και τις καταχώνιαζε στο σάκο της…με το χαρακτηριστικό της στιλ πάντα….Σε ευχαριστώ για όλα γιαγιά!
Τι άλλο από το να γράψω για το αγαπημένο της νησί, τη Χίο…
   Η Χίος λοιπόν, είναι ένας προορισμός για οικογένειες ή για όμορφες παρέες που δε ζητάνε την τόσο έντονη ζωή ή τις ατελείωτες κραιπάλες. Όχι ότι δε μπορείς να τις βρεις αλλά δεν είναι το σήμα κατατεθέν της Χίου καθώς έχει τόσα όμορφα μέρη – φυσική ομορφιά, αξιοθέατα, φαγητό, παραλίες και άλλα που πραγματικά μια ζωή ίσως δε σου φτάνει για να πεις «την είδα όλη – δεν έχω να δω κάτι άλλο».
   Από που να αρχίσω πραγματικά…Από το «αγιασμένο δάκρυ», το θαύμα αυτό του κόσμου, το παγκόσμιο μονοπώλιο για το νησί και την Ελλάδα, την ξακουστή μαστίχα που υπάρχει μόνο στη νότια Χίο. Ένα θαύμα η ύπαρξή της και η διαδικασία παραγωγής της. Να συνεχίσω με τον μυρωδάτο Κάμπο της και τα υπέροχα εσπεριδοειδή της. Το εξαιρετικό ελαιόλαδό της, τα ψάρια της και γενικότερα το φαγητό. Ξακουστοί έμποροι οι Χιώτες, μια βόλτα στην κεντρική αγορά θα σας πείσει (Απλοταριά)…
   Όλα τα χωριά της και μια μικρή ή μεγάλη ιστορία, μιας που είναι ένα πάρα πολύ ιστορικό νησί με απέραντη προσφορά στον ελληνικό πολιτισμό και τις τέχνες. Σίγουρα πάντως, εκεί που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτεί ο τουρίστας είναι τα χωριά των Μεστών (καστροχώρι), το ζωγραφιστό Πυργί, την Αγία Μαρκέλλα, τον Ανάβατο, τα Αρμόλια με τα ξακουστά πήλινα…Νομίζω μη αναφέροντας πολλά χωριά τα αδικώ…
   Καθαρές παραλίες για όλα τα γούστα όπως η οργανωμένη και αγαπημένη της νεολαίας και όχι μόνο Κώμη, ο Εμπορειός (μαύρα βόλια)  - (μοναδική στο είδος της), τα γραφικά Βρουλίδια, η Αγία Φωτιά, η Αγία Μαρκέλα, ο Ναγός και πάρα πολλές άλλες.
   Τέλος δεν πρέπει με τίποτα να χάσετε τις θρησκευτικές εορτές που πραγματοποιούνται σε ναούς – ξωκλήσια (συνδυάζοντας μαζί την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, τις ομορφιές της φύσης και τα γλυκίσματα που δίνονται) καθώς και τα πανηγύρια (γλέντι μέχρι πρωίας με άφθονη μουσική, φαγητό και ποτό) που ανά τακτά χρονικά διαστήματα πραγματοποιούνται σε διάφορα χωριά κατά μήκος του νησιού.
   Σίγουρα ένα μικρό άρθρο δε φτάνει για να περιγράψω τις ομορφιές αυτού του τόπου. Σας το προτείνω ωστόσο ανεπιφύλακτα και από Σεπτέμβρη περιμένω με e-mail τις εντυπώσεις σας!!!

Καλό Καλοκαίρι!
Δεπάστας Χαράλαμπος

Κοινωνικός Λειτουργός

Επικοινωνία: anisihesmeres@gmail.com
Blog: 
http://depastascharalampos.blogspot.gr/
Like us on Facebook:
Ανήσυχες Μέρες (Page)
Follow us on Twitter: Depastas Charalampos
@Ch_Depastas


Σχόλια

  1. Mou arese poli to keimeno sou....Eimai mia Portogalida, pantremeni me Xioti kai menoume Kriti!!! Mperdemenos??? Skeftomaste tou xrono na metakomizoume kai na pame epitelos sto nisi mas(gia mena h Kriti mou edosa polla-zo edo 16 xronia), alla stin kardia mou einai i Xios. Kathe kalokairi erxomaste, Xristougenna(otan mporoume), kai exo meinei 9 mines otan o andras mou itan sto strato. Xero to nisi kala, exoume Mastixodentra, kai theloume na kanoume pragmata ekei sto mellon....

    Sou ta eipa ola! Ta leme, Vanda

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Vanda! Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Αγαπώ και τους δύο τόπους πολύ καθώς έχω ζήσει και στη Χίο και στην Κρήτη. Ελπίζω να συνεχίσεις να επισκέπτεσαι το blog μου και να τα λέμε συχνά! Σου εύχομαι ότι καλύτερο και η επιλογή που θα κάνεις να αποδειχθεί σωστή.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου