Ο δικτάτωρ που θα σώσει την ανθρωπότητα


“Ένας δικτάτορας, μια δικτατορία θα μας σώσει” είναι μια φράση που βγαίνει ακόμα και σήμερα από το στόμα ορισμένων. Σκέφτηκα να τη δανειστώ για το σημερινό μου άρθρο.
Χριστούγεννα σήμερα. Ο Χριστός γεννήθηκε τότε, κι εμείς οφείλουμε συμβολικά να γεννάμε κάθε τέτοια μέρα την ελπίδα και την αγάπη σε αυτόν τον κόσμο.
Πολλοί θα γούρλωσαν τα μάτια από τον τίτλο του άρθρου, τη φωτογραφία που το συνοδεύει και τα πρώτα λόγια. Σαφώς παραπλανητικά. Μάλλον όσοι αμφέβαλαν δε με έχουν καταλάβει ακόμα. Όλα τα προαναφερθέντα έχουν να κάνουν με τον μεγάλο δικτάτωρ που εμφανίστηκε το 1940. Μα είναι δυνατόν να πήγε ο νους σας στον Αδόλφο;
Στο ένα και μοναδικό διάγγελμά του αυτός ο μέγας δικτάτωρ είπε:

«Με συγχωρείτε αλλά δε θέλω να γίνω αυτοκράτορας, δεν είναι αυτή η δουλειά μου. Δε θέλω να κυριαρχήσω ή να κατακτήσω κανένα. Θα ήθελα να βοηθήσω τους πάντες αν αυτό ήταν δυνατό. Εβραίους, χριστιανούς, μαύρους, άσπρους. Όλοι θέλουμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο, έτσι είναι οι άνθρωποι. Θέλουμε να ζούμε από την ευτυχία του άλλου και όχι από τη δυστυχία του. Δε θέλουμε να μισούμε και να απεχθανόμαστε ο ένας τον άλλο.
Σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει χώρος για όλους και η καλή μας γη είναι πλούσια και μπορεί να παρέχει για όλους.
Ο τρόπος ζωής μπορεί να είναι ελεύθερος και όμορφος αλλά έχουμε χάσει το δρόμο…Η απληστία έχει δηλητηριάσει τις ψυχές των ανθρώπων. Έχει οχυρώσει τον κόσμο με μίσος, μας έχει οδηγήσει στη μιζέρια και την αιματοχυσία.

Αναπτύξαμε ταχύτητα αλλά κλειστήκαμε στον εαυτό μας. Οι μηχανές που μας προσέφεραν την αφθονία μας παράτησαν στην ανάγκη, η γνώση μας έκανε κυνικούς, η εξυπνάδα σκληρούς και άσπλαχνους. Σκεφτόμαστε πάρα πολύ αλλά αισθανόμαστε πολύ λίγο. Περισσότερο από τις μηχανές χρειαζόμαστε την ανθρωπιά, περισσότερο από την εξυπνάδα χρειαζόμαστε την καλοσύνη και την ευγένεια. Χωρίς αυτά η ζωή θα είναι βίαιη και όλα θα χαθούν.


 Το αεροπλάνο και το ραδιόφωνο μας έφεραν πιο κοντά. Η ίδια η φύση αυτών των εφευρέσεων μαρτυρά το καλό που υπάρχει στους ανθρώπους. Μαρτυρά παγκόσμια αδελφοσύνη για την ενότητα όλων μας. Ακόμα και τώρα, η φωνή μου φτάνει σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, εκατομμύρια απελπισμένους, άνδρες, γυναίκες, παιδιά. Θύματα ενός συστήματος που αναγκάζει τους ανθρώπους να βασανίζουν και να φυλακίζουν αθώους. Σε όσους με ακούνε έχω να πω, μην απελπίζεστε. Η μιζέρια που ζούμε δεν είναι τίποτε άλλο από το πέρασμα της απληστίας, η πικρία αυτών που φοβούνται το δρόμο που χαράζει η ανθρώπινη πρόοδος. Το μίσος των ανθρώπων θα χαθεί και οι δικτάτορες θα πεθάνουν. Η δύναμη που αφαίρεσαν από το λαό θα επιστραφεί σε αυτόν. Γιατί όσο οι άνθρωποι πεθαίνουν η ελευθερία δε θα χαθεί ποτέ.


Στρατιώτες! Μη δίνετε τη ζωή σας σε Βρούτους, ανθρώπους που σας απεχθάνονται που σας σκλαβώνουν, που στρατεύουν τη ζωή σας, που σας λένε τι να κάνετε, τι να σκέφτεστε και τι να αισθάνεστε, που σας γυμνάζουν, σας ταΐζουν και σας φέρονται σα κτήνη, σας χρησιμοποιούν σα πυρομαχικά. Μη δίνετε τις ζωές σας σε αυτούς τους αφύσικους ανθρώπους, τους ανθρώπους μηχανές, με τα μηχανικά μυαλά και τις μηχανικές καρδιές. Δεν είστε μηχανές, δεν είστε κτήνη. Είστε άνθρωποι! Έχετε την αγάπη της ανθρωπότητας στις καρδιές σας. Δε μισείτε, μόνο οι αντιπαθείς μισούν. Οι αντιπαθείς και οι αφύσικοι.


 Στρατιώτες! Μη αγωνίζεστε για την σκλαβιά, αγωνιστείτε για την ελευθερία. Στο 17ο κεφάλαιο του κατά Λουκά Ευαγγελίου είναι γραμμένο “Το βασίλειο του Θεού είναι μέσα στους ανθρώπους, όχι μέσα σε έναν άνθρωπο ούτε σε μια ομάδα ανθρώπων αλλά σε όλους τους ανθρώπους”. Σε εσένα! Εσείς, ο λαός έχετε τη δύναμη. Τη δύναμη να δημιουργείτε μηχανές, να δημιουργείτε ευτυχία. Εσείς, ο λαός έχετε τη δύναμη να κάνετε αυτή τη ζωή ελεύθερη και όμορφη, να κάνετε αυτή τη ζωή μια πανέμορφη περιπέτεια και εις το όνομα της δημοκρατίας ας εκμεταλλευτούμε αυτή τη δύναμη, ας ενωθούμε! Ας αγωνιστούμε για ένα νέο κόσμο, έναν καλό κόσμο, που θα δίνει την ευκαιρία στους ανθρώπους να εργαστούν, που θα σας δώσει ένα μέλλον και στα γηρατειά σας ασφάλεια.
 Με την υπόσχεση όλων αυτών, οι Βρούτοι ανήλθαν στην εξουσία. Αλλά είπαν ψέματα, δεν εκπληρώνουν την υπόσχεσή τους, δε θα το κάνουν ποτέ. Οι δικτάτορες ελευθερώνουν τους εαυτούς τους αλλά σκλαβώνουν το λαό.


 Τώρα ας αγωνιστούμε για να εκπληρώσουμε αυτή την υπόσχεση! Ας αγωνιστούμε για να ελευθερώσουμε τον κόσμο. Να αποτινάξουμε τα εθνικά μας εμπόδια, να αποτινάξουμε την απληστία, το μίσος, τη μισαλλοδοξία. Ας αγωνιστούμε για ένα κόσμο λογικής, ένα κόσμο που η επιστήμη και η πρόοδος θα οδηγούσε στην ευτυχία όλων των ανθρώπων! Στρατιώτες! Εις το όνομα της δημοκρατίας ας ενωθούμε!»

Αυτός ήταν ένας από τους σημαντικότερους λόγους  στην ανθρώπινη ιστορία. Δεν υπερβάλλω. Λόγος αυτός τοποθετείται κοντά στους λόγους των Martin Luther King, John Kennedy κτλ. Ένας λόγος – ωδή στον άνθρωπο, τον φυσικό άνθρωπο. Ένας προειδοποιητικός λόγος στον παρεκκλίνον κυρίαρχο ον. 
Αν θέλουμε να αλλάξει ο κόσμος πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς. Φέτος τις γιορτές ας αφήσουμε τα ευχολόγια.
Ζήτω ο μεγάλος δικτάτωρ!


Ο μεγάλος δικτάτωρ (1940), Charlie Chaplin


 Δεπάστας Χαράλαμπος

Κοινωνικός Λειτουργός


Επικοινωνία: anisihesmeres@gmail.com
Blog: depastascharalampos.blogspot.gr
Like us on Facebook: Ανήσυχες Μέρες (Page)
Follow us on Twitter: Depastas Charalampos
@Ch_Depastas

Σχόλια