Safari in Athens

   
Σε λίγους από εμάς θα μας δοθεί η ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε ένα ταξίδι στην Αφρική ώστε να δούμε με τα ίδια μας τα μάτια την άγρια φύση, την άγρια ζωή και τα αγρίμια της γης. Επιβιβασμένοι σε ένα 4Χ4 τζιπ, ανοιχτό, να οδηγούμε σε ειδικές, άγνωστες διαδρομές για να μπορέσουμε να δούμε από κοντά όλα αυτά.
   Έχω να προτείνω ένα εναλλακτικό Safari που ενδιαφέρον θα ήταν να υιοθετηθεί και να υλοποιηθεί η ιδέα μου αυτή (δε θα ζητήσω πνευματικά δικαιώματα) από Έλληνες ταξιδιωτικούς πράκτορες αλλά γιατί όχι να εξάγουμε το προϊόν μας αυτό και σε διεθνή ταξιδιωτικά πρακτορεία προσελκύοντας τουρίστες.
   Κατέβηκα στο κέντρο της Αθήνας, μια απλή καθημερινή ημέρα για διεκπεραίωση επαγγελματικών υποχρεώσεων. Νωρίς, μέρα – μεσημέρι. Είναι κάτι που το κάνω πολύ σπάνια και μάλλον θα το σκεφτώ πολύ αν χρειαστεί να το ξανακάνω. Σίγουρα την επόμενη φορά θα χρειαστώ ένα 4Χ4 τζιπ, ειδική στολή και βαρύ οπλισμό.
   Ολοκληρώνοντας το χιουμοριστικό τόνο που έδωσα στην εισαγωγή μου (μόνο χιουμοριστικό δεν είναι το θέμα) καταθέτω τι αντίκρισα μέσα σε λίγα τετραγωνικά που κινήθηκα αλλά και σε λίγα λεπτά που κυκλοφόρησα στην πρωτεύουσα.
   Ληστεία πορτοφολιού, διακίνηση ναρκωτικών ουσιών, χρήση ναρκωτικών, μισολιπόθυμους – μισοπεθαμένους από χρήση ναρκωτικών ουσιών, άστεγους να κοιμούνται σε παγκάκια, χαρτόκουτα και πλατείες, ρακένδυτους, εξαθλιωμένους, ρακοσυλλέκτες, άτομα υπό την επήρεια αλκοόλ, λαθρομετανάστες, παραεμπόριο, ζητιάνους, βίαιες συρράξεις, ανθρωποκυνηγητά, ιερόδουλες, βαριά ψυχιατρικά περιστατικά, βωμολοχίες και κόντρες μεταξύ οδηγών…%&%%@%#%!!& ΧΑΟΣ!
   Που ζούμε; Πως γίναμε έτσι; Αυτή είναι η πρωτεύουσά μας το 2017; Αυτή τη φορά δε θέλω να μιλήσω ούτε για αντιμετώπιση, ούτε για πρόληψη, ούτε για ασφάλεια, ούτε για ελευθερία, ούτε για πολιτεία, ούτε για αστυνομία, ούτε για κοινωνικούς φορείς. Ένα θέλω να ρωτήσω. Που είναι η Ελλάδα;
   Όχι! Τέρμα οι δικαιολογίες. Δεν υπάρχει δε γνωρίζω. Γνωρίζουν όλοι. Γνωρίζουν οι πάντες. Συμβαίνουν γύρω μας καθημερινά. Από το ένα πρωί ως το άλλο πρωί. Θες - δε θες τα βλέπεις. Είναι δίπλα μας. Απλώς αδιαφορούμε. Δεν αδιαφορούν μόνον οι κουστουμάτοι της Βουλής. Αδιαφορούμε κι εμείς. Η ζωή μας έχει συρρικνωθεί στα τέσσερα ντουβάρια του σπιτιού μας ή στο μικρόκοσμό μας. Στο αν μας πληρώσει ο εργοδότης μας, αν ο γέρος μας πάρει τη σύνταξή του κι αν η Μαιρούλα πάρει 10 στην ορθογραφία.
   Έτσι λοιπόν θεωρώ πως το Safari είναι πιο κοντά μας από ότι θεωρούσαμε. Δεν είναι μόνο στα βάθη της Ναμίμπια και του Ζαΐρ. Είναι δίπλα μας, στην ίδια μας τη χώρα, στην Ελληνική πρωτεύουσα και σε κάθε μεγαλούπολη αυτής της χώρας πλέον. Χρειάζεται μόνο να το πάρεις απόφαση, να κάνεις το σταυρό σου το πρωί φεύγοντας από το σπίτι σου και να παρακαλέσεις τον Θεό να γυρίσεις σώος πίσω…


Δεπάστας Χαράλαμπος

Κοινωνικός Λειτουργός

Επικοινωνία: anisihesmeres@gmail.com
Blog: depastascharalampos.blogspot.gr
Like us on Facebook: Ανήσυχες Μέρες (Page)
Follow us on Twitter: Depastas Charalampos
@Ch_Depastas 

Σχόλια