Στα μικρά-μικρά οι μεγάλες χαρές της ζωής

   
   Οι λίγο μεγαλύτερες γενιές από τη δικιά μου και όσες ακολούθησαν μετέπειτα, είμαστε γενιές που είχαμε σχεδόν τα πάντα εύκολα, στο χέρι μας και δεδομένα (τουλάχιστον οι περισσότεροι).
   Ευτυχίσαμε να ζήσουμε σε ένα ειρηνικό και ασφαλές περιβάλλον, σε μια χώρα που μεγάλωνε και αναπτυσσόταν και που είχε μια δυναμική, κακά τα ψέματα. Τέλος πάντων. Δεν είμαι πολιτικός αναλυτής ούτε θέλω να σταθώ σε αυτό. Μεγαλώσαμε σχετικά καλά ωστόσο, σε σύγκριση με γεγονότα και καταστάσεις που συνέβαιναν και συμβαίνουν σε χώρες. Ακόμα θυμάμαι τα εφηβάκια από τη Σερβία που μας είχαν επισκεφθεί όταν ήμουν μαθητής δημοτικού λόγω του πολέμου στην πατρίδα τους. Αυτή τη θλίψη και το φόβο στα μάτια τους…
   Αλλού θέλω να καταλήξω στο άρθρο αυτό. Ζούμε σε εποχές που όλοι μας λίγο -πολύ έχουμε επηρεαστεί αρνητικά ψυχολογικά αλλά και βιοποριστικά. Το βίωσα ως ένα βαθμό και μάλιστα εντονότερα από τις συνθήκες που πραγματικά βίωνα. Ήταν μια μορφή «εσωτερικού πένθους».
   Ο χρόνος γιατρεύει πολλά και όλα άρχισαν να βελτιώνονται σταδιακά. Έτσι όταν η διάθεση και η ψυχολογία μου βελτιωνόταν, όλα πήγαιναν καλύτερα. Αυτό το πένθος και οι δυσκολίες με βοήθησαν πολύ να καταλάβω και να συνειδητοποιήσω κάποια πράγματα. Ποια είναι αυτά;
1)      Δε χρειάζεται να έχεις γεμάτη τσέπη για να περνάς καλά! Μια απλή βόλτα, ο αθλητισμός, μια επίσκεψη, μια κουβέντα με φίλους, μπορούν να σου δώσουν πολύ όμορφα συναισθήματα.
2)      Υπάρχει πιο ανεκτίμητο πράγμα από την υγεία σου;
3)      Υπάρχει πιο σημαντικό πράγμα από το να έχεις δίπλα σου τα αγαπημένα σου πρόσωπα και την οικογένειά σου;
4)      Φίλους που να σε στηρίζουν και να σε αγαπάνε;

   Οι καταστάσεις κρίσεως χρειάζονται ψυχραιμία, υπομονή, καθαρή σκέψη και αποφασιστικότητα. Είναι μια μάχη που πρέπει να δώσουμε και δε πρέπει να πέσουμε κάτω. Πρέπει να το παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

   Τέλος, σκέψου και κάτι ακόμα:
1)      Πως θα ήσουν αν ζούσες στο δρόμο;
2)      Πως θα ήσουν αν δεν είχες ρούχα;
3)      Πως θα ήσουν αν δεν είχες κανένα;
4)      Αν ζούσες χωρίς ρεύμα;
5)      Χωρίς νερό;
6)      Τηλέφωνο;
7)      Χωρίς μια μπουκιά φαγητό;

   Σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς που θα διαβάσουμε αυτό το άρθρο έχουμε όλα τα παραπάνω ή σχεδόν όλα. Αναλογίσου πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα από αυτά…
   Σε καμία περίπτωση δε λέω πως πρέπει να συμβιβαστούμε και να περιοριστούμε στα παραπάνω. Αλλά έχοντας αυτά, υπάρχει η βάση για να ζούμε μια αξιοπρεπή ζωή και να παλεύουμε για το καλύτερο.

Δεπάστας Χαράλαμπος
Κοινωνικός Λειτουργός

Επικοινωνία: anisihesmeres@gmail.com
Blog: 
http://depastascharalampos.blogspot.gr/
Like us on Facebook:
Ανήσυχες Μέρες (Page)
Follow us on Twitter: Depastas Charalampos
@Ch_Depastas

Σχόλια