Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2014

O αυτοκαταστροφικός άνθρωπος

Εικόνα
           Η λογική έχει περιγραφεί ως η ειδοποιός διαφορά του ανθρώπινου είδους από τα ζώα. Απλοϊκά, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι η δυνατότητα να μπορείς να σκέφτεσαι, να ερευνάς, να εκτιμάς, να κρίνεις, να αξιολογείς και να πράττεις, αποσκοπώντας στην ευημερία.    Πόσο λογικό είναι το ανθρώπινο είδος; Ο άνθρωπος εξελίχθηκε στην πορεία αυτή των εκατομμυρίων ετών προς όφελος δικό του και του φυσικού του περιβάλλοντος;    Στην αρχή της πορείας του, ο άνθρωπος – όπως και τα ζώα, λειτουργούσε ενστικτωδώς. Αναζητούσε την τροφή και το ρουχισμό του στο φυσικό περιβάλλον. Τα έβρισκε στη γη, τη θάλασσα ή από τα ζώα. Έπραττε καθαρά με σκοπό την επιβίωσή του. Όπως δηλαδή λειτουργούν μέχρι και σήμερα τα ζώα.    Συνεχώς εξελισσόταν και εξελίσσεται δημιουργώντας κοινωνίες, θρησκείες, τεχνολογία, εμπόριο, πολέμους, επιστήμες. Δημιουργίες εκπορευόμενες από τη φύση του και τις ανάγκες του.    Τις τελευταίες δεκαετίες, παρατηρούμε ολοένα και πιο έντονα τα αποτελέσματα όλων αυτών των αν

Ομάδα Ψυχοκοινωνικής Μέριμνας (Ο.Ψ.Μ)

Εικόνα
Κλείνοντας αυτές τις ημέρες 4 χρόνια που έχω απολυθεί από τις τάξεις του ελληνικού στρατού, αποφάσισα να δημοσιοποιήσω αυτό το άρθρο όπου μιλά για αυτή μου την εμπειρία. Μια θητεία όχι «σκοπανθρώπου» ή συντηρητή στρατοπέδου όπως συνηθίζει ο φαντάρος να περιγράφει την θητεία του αλλά κατέχοντας μια ξεχωριστή, ιδιαίτερη, νευραλγική και τιμητική θέση.    Είχα την τύχη να υπηρετήσω τον πολύ σημαντικό θεσμό της Ο μάδα Ψ υχοκοινωνικής Μ έριμνας (Ο.Ψ.Μ) για διάστημα έξι μηνών (Ιούλιος 2009 - Ιανουάριος 2010) στο 96 Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (Χίος). Εμπειρία πολύ σημαντική για κάθε επιστήμονα-στρατιώτη που σέβεται την επιστήμη του.    Η ομάδα αυτή αποτελείται (υπό φυσιολογικές συνθήκες – αν είναι επαρκής ο αριθμό των ειδικοτήτων των στρατιωτών) από έναν ψυχολόγο, ένα κοινωνικό λειτουργό και ένα κοινωνιολόγο. Οι στρατιώτες με τις παραπάνω σπουδές αφού παρουσιαστούν στο Κέντρο Εκπαίδευσης Υγειονομικού (Άρτα) – (οι περισσότεροι εκεί παρουσιάζονται – πλην συγκλονιστικού απροόπτου) πε

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα…και ευτυχισμένο το 2014!

Εικόνα
Γιορτινές ημέρες είναι. Παραδέχομαι ότι σπάνια διαβάζεις άρθρα μου που ολοκληρώνοντας την ανάγνωση, ένα χαμόγελο αισιοδοξίας θα στολίσει το πρόσωπό σου. Μάλλον ο προβληματισμός θα σε γεμίσει…Άλλωστε αυτός είναι και ο σκοπός της στήλης και ελπίζω να το πετυχαίνω κάποιες φορές. Έτσι λοιπόν αφήνω τα συνηθισμένα μου στην άκρη για λίγο και στη θέση ενός άρθρου μου θα υποδεχθώ, ως καλός οικοδεσπότης, το νέο έτος αλλά και εσάς με κάτι ιδιαίτερο. Ένα έργο διαχρονικό, επίκαιρο όσο ποτέ και με πολλαπλά μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση. Η στήλη μου έχει την τιμή να φιλοξενεί αυτή τη φορά ένα έργο του Γεωργίου Σουρή, ενός από τους σημαντικότερους σατιρικούς ποιητές της νεότερης Ελλάδος. Με τη σάτιρα και το χιούμορ θεωρώ πως μπορεί να υπάρξει η πιο εύστοχη και καυστική κριτική αλλά και να γεννηθούν οι δυνατότεροι προβληματισμοί. Γράφει: Ποιος είδε κράτος λιγοστό σ' όλη τη γη μοναδικό, εκατό να εξοδεύει και πενήντα να μαζεύει; Να τρέφει όλους τους αργούς, νά 'χει επτά Πρωθυπουργ