Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούνιος, 2011

Κλείσιμο πρώτης σεζόν αρθρογραφίας

Εικόνα
   Το να γράφω κείμενα, άρθρα κτλ. είναι κάτι που μου άρεσε από μικρός να κάνω. Πιθανόν επειδή για αρκετά χρόνια υπήρχε στο κεφάλι μου η σκέψη του «όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω δημοσιογράφος» . Μάλλον καλώς, η σκέψη αυτή δεν έγινε πραγματικότητα ωστόσο ένα άλλο επάγγελμα, ένα επάγγελμα που αφουγκράζεται ακόμα περισσότερο τον άνθρωπο και την κοινωνία με κέρδισε.    Θέλοντας να εκπληρώσω εν μέρει αυτό μου το όνειρο – απωθημένο, μέσω της γνωριμίας μου, συνεργασίας μου και φιλίας μου με το Σπύρο Ρ. μου δόθηκε η ευκαιρία να το εκπληρώσω και τον ευχαριστώ πολύ για αυτό όπως και την εφημερίδα.    Στόχος σχεδόν όλων των άρθρων μου ήταν η προβολή, ενημέρωση και ευαισθητοποίηση για θέματα κυρίως που αφορούν τον άνθρωπο και την κοινωνία. Αρμόδιοι για να κρίνουν αν ο στόχος αυτός επετεύχθη είναι οι αναγνώστες της εφημερίδας που διάβαζαν τη στήλη από τον Ιανουάριου του 2011 που καταχωρήθηκε το πρώτο άρθρο ως και τον Ιούνιο 2011.    Στοχεύω και ευελπιστώ στη συνέχιση της στήλης μου από το

Χαμένα όνειρα

Εικόνα
      Πριν έρθεις σε αυτή τη ζωή, κάποιοι έχουν αρχίσει να ονειρεύονται για εσένα. Να κάνουν σχέδια γιατί αυτό τους δίνει δύναμη για να συνεχίσουν. Γεννιέσαι. Σε μεγαλώνουν. Δίνουν την ψυχή τους για το παιδί τους. Θυσίες. Χρόνος. Χρήματα. Γέλιο. Κλάμα. Τρέξιμο. Κόποι. Μέχρι την τελευταία στιγμή εκεί, για σένα. ‘’Στήνουν’’ τον άνθρωπο. Προσπαθούν να τον εξοπλίσουν με όλα τα απαραίτητα για να μπορέσει το δημιούργημά τους να βγει στην κοινωνία και να πολεμήσει. Να πιάσει τη ζωή από τα μαλλιά που λένε.    Και έρχεται αυτή η αποφράδα μέρα…Πήρες το lower , πήρες το proficiency . Και μια δεύτερη γλώσσα θα υπάρχει – δε θα υπάρχει; Τα έδωσες όλα, ξαγρύπνησες, μάτωσες, διάβασες με τις ώρες για χρόνια, μπήκες και στο πανεπιστήμιο. Πήρες και το πτυχίο σου. Πήρες και το ecdl . Να μη κάνεις και ένα μεταπτυχιακό; Αφού το απαιτούν οι καιροί… Άλλωστε πτυχίο σήμερα έχουν όλοι…Κάνεις και το μεταπτυχιακό…Με τα πολλά έχεις φτάσει αισίως (αν είσαι και φιλότιμος και παραμένεις διαβαστερός και συνε

Ευρώ - Δραχμή σημειώσατε 1

Εικόνα
   Πάει μια δεκαετία από τότε που η δραχμή μας έδωσε τη θέση της στο κοινό νόμισμα για τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Το νέο, δυνατό, ισχυρό, στιβαρό ευρώ. Θυμάμαι τότε όλα τα προβλήματά μας θα λυνόντουσαν με αυτό το ευρώ. Όλοι θα γινόμασταν πλουσιότεροι. Ισότιμα ισχυροί στην Ευρώπη.    Πλέον ο Γερμανός δε θα ερχόταν με τα μάρκα του να μας ‘’το παίζει μάγκας’’ και μπροστά στη δραχμούλα μας να φαίνεται Bill Gates στο πιο Ευρωπαϊκό του. Ούτε ο Γάλλος με το φράγκο του να μας ‘’κουνιέται’’ νομίζοντας πως με ένα φράγκο (γαλλικό) θα την περάσει σαν κροίσος στην Ελλαδίτσα μας. Πλέον τραβώντας από την θήκη της ζώνης μας το ίδιο όπλο με τους υπόλοιπος Ευρωπαίους, δε θα τους αφοπλίζαμε απλά αλλά θα γινόμασταν ίσα και όμοια…Ίσοι μισθοί, ίδια ποιότητα ζωής, ίση αγοραστική δύναμη κτλ, κτλ.     1 ευρώ = 340,750 δραχμές. Είχε γίνει σύνθημα στα χείλη όλων των Ελλήνων. Σαν τα ποιηματάκια που μαθαίναμε στο σχολείο μικροί. Αυτοί που πούλαγαν εκείνη την περίοδο κομπιουτεράκια – μετατροπε

Νήσος Χίος

Εικόνα
   Φτάνοντας προς το κλείσιμο και της φετινής περιόδου, πλησιάζοντας το καλοκαίρι και την ολοκλήρωση της πρώτης μου χρονιάς στην συγγραφή της πρώτης μου στήλης (ουσιαστικά μισός χρόνος αφού η στήλη ξεκίνησε τον Ιανουάριο 2011) θεώρησα καλό να αφήσω στην άκρη για λίγο τα κοινωνικά θέματα και τις κοινωνικές δυσκολίες που με/ μας απασχόλησαν και να γράψω κάτι καλοκαιρινό. Κάτι πιο ανάλαφρο, κάτι για τις διακοπές που έρχονται, που για όσους καταφέρουν να πραγματοποιήσουν τη φετινή δύσκολη χρονιά, ίσως φανεί χρήσιμο.    Σκέφτηκα να παρουσιάσω και να προτείνω για καλοκαιρινό προορισμό του νησί της Χίου από το οποίο κατάγομαι κατά το ήμισυ και συνηθίζω να παραθερίζω αρκετές χρονιές.    Είναι ένας προορισμός για οικογένειες ή για όμορφες παρέες που δε ζητάνε την τόσο έντονη ζωή ή τις ατελείωτες κραιπάλες. Όχι ότι δε μπορείς να τις βρεις αλλά δεν είναι το σήμα κατατεθέν της Χίου καθώς έχει τόσα όμορφα μέρη – φυσική ομορφιά, αξιοθέατα, φαγητό, παραλίες και άλλα που πραγματικά μια ζω