Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2011

Ευλογημένο δάκρυ

Εικόνα
   Η μαστίχα Χίου είναι μία ρητινώδης υγρή ουσία. Εξέρχεται από τον κορμό του δέντρου Pistacia lentiscus, της οικογένειας Anacardiaceae. Είναι αποκλειστικό προϊόν του νησιού και καλλιεργείται και παράγεται  μόνο στη νότια Χίο. Χρησιμοποιείται παγκοσμίως ως πρόσθετη ύλη στην παρασκευή γλυκισμάτων, αρτοσκευασμάτων, ποτών και ως μπαχαρικό.    Οι θεραπευτικές ιδιότητες της μαστίχας είναι γνωστές από την αρχαιότητα, από τον Διοσκουρίδη, τον Ιπποκράτη και τον Γαληνό, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται πολύ σε φαρμακευτικά προϊόντα αλλά και σαν διατροφικό συμπλήρωμα.    Ο μοριακός μηχανισμός της αντιφλεγμονώδους δράσης της μαστίχας δεν είναι απόλυτα γνωστός. Από χημικής άποψης, η ανάλυση της ρητίνης του μαστιχόδενδρου καταδεικνύει κυρίως τερπένια στη μάζα της (ελανολικού και ολεανολικου οξέος), ενώ πρόσφατα έχει δημοσιεύτηκαν έρευνες που αναφέρονται σε ανίχνευση των αντιοξειδωτικών ουσιών, πολυφαινολών στην ρητίνη.    Από τις πιο γνωστές εφαρμογές της μαστίχας της Χίου, είναι η προστασία

Μια πόλη κατάλληλη για ΑμεΑ

Εικόνα
   Η αυστριακή πόλη του Σάλτσμπουργκ (Salzburg) ήταν η νικήτρια του ευρωπαϊκού βραβείου της πλέον φιλικής προς τα άτομα με αναπηρία πόλης για το 2012 (access city award). H επιτροπή απονομής επέλεξε το Σάλτσμπουργκ μεταξύ των τεσσάρων υποψηφίων πόλεων που μετείχαν στην τελική φάση επιλογής, για τα εξαιρετικά του επιτεύγματα σε όλους τους σημαντικούς τομείς της προσβασιμότητας: το αρχιτεκτονικό περιβάλλον και τους δημόσιους χώρους, τις μεταφορές και τις σχετικές υποδομές, την παροχή πληροφοριών και την επικοινωνία συμπεριλαμβανομένων νέων τεχνολογιών, τις δημόσιες εγκαταστάσεις και υπηρεσίες.    Στην σχετική της ανακοίνωση, η Ε.Ε. αναλύοντας την επιλογή του Σάλτσμπουργκ κάνει ειδική μνεία “στη μακροχρόνια δέσμευση, τη συνεκτική προσέγγιση και τα εξαίρετα αποτελέσματα αναφορικά με τη βελτίωση της προσβασιμότητας, τα οποία επιτεύχθηκαν με την άμεση συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία”. Αναφερόμενη ευρύτερα στον θεσμό του βραβείου η αρμόδια για θέματα δικαιοσύνης επίτροπος της Ε.Ε. Viv

Έρευνα για τους χρήστες ναρκωτικών ουσιών

Εικόνα
   Άνδρας, στην πιο παραγωγική του ηλικία, από 25 έως 34 χρόνων, χωρίς απολυτήριο λυκείου, άνεργος, χρήστης ηρωίνης τουλάχιστον επί δεκαετία, με  «υποτροπιάζουσα» παραβατική συμπεριφορά: αυτό είναι το προφίλ του Έλληνα τοξικομανούς που βρίσκεται σε πρόγραμμα απεξάρτησης, σύμφωνα με μελέτη του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ).    Στην έρευνα, που παρουσιάστηκε την Τετάρτη 07/12/2011, συμμετείχαν 340 άτομα που βρίσκονταν σε διαδικασία θεραπείας στα προγράμματα ενηλίκων του ΚΕΘΕΑ τον Οκτώβριο 2011. Ειδικότερα, και όπως προκύπτει από τη μελέτη, εννέα στους δέκα χρήστες είναι άνδρες και μόλις  το 13,2% γυναίκες. Οι επτά στους δέκα είναι ηλικίας 25 με 34 ετών ενώ το 15,6% είναι κάτω των 25 χρόνων.    Ένας στους δύο χρήστες ουσιών που αγωνίζεται να απεξαρτηθεί έχει κάποιο σοβαρό χρόνιο πρόβλημα υγείας ενώ το 62% γνωρίζει ότι έχει μολυνθεί από ηπατίτιδα. Σε ότι αφορά το μορφωτικό τους επίπεδο, ένας στους δύο δεν έχει απολυτήριο λυκείου ούτε και εργασία –  περίπου οι μισοί

Η αυτοεικόνα των εφήβων

Εικόνα
   Μελέτη του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ), δείχνει ότι ένας στους τέσσερις εφήβους θεωρεί ότι το σώμα του είναι παχύ, με τα κορίτσια - ανεξαρτήτως ηλικίας - και τους 15χρονους να αποτελούν τον «αδύναμο κρίκο» του εφηβικού πληθυσμού στη μάχη για την εφαρμογή υγιών διατροφικών προτύπων και την αντιμετώπιση της νευρικής ανορεξίας και άλλων διαταραχών.    Μάλιστα, με την ηλικία αυξάνεται σημαντικά το ποσοστό των κοριτσιών που αντιλαμβάνονται το σώμα τους ως παχύ: από το 25,9% στην ηλικία των 11 ετών, στο 30,5% στην ηλικία των 13 ετών και στο 36,5% στις 15χρονες. Ευτυχώς, το φαινόμενο βρίσκεται υπό έλεγχο στα αγόρια - ακόμη και στην ηλικία των 15 ετών που σημειώνεται το πικ της εφηβικής ανασφάλειας μόλις το 21,2% των αγοριών θεωρούν ότι βρίσκονται εκτός ορίων σε ότι αφορά τα κιλά τους.    Σύμφωνα με τη μελέτη, ένας στους έξι εφήβους (17,9%) κάνει δίαιτα αυτή την περίοδο, με τα κορίτσια να επιδίδονται μετά μανίας στη στέρηση της τροφής προκειμένου ν

Λόγια του δρόμου

Εικόνα
   Για να πάω στην δουλειά μου, καθημερινά συνηθίζω να χρησιμοποιώ λεωφορείο. Αγαπημένη συνήθεια των νέων – και δική μου – από την ώρα που θα βγω από το σπίτι μέχρι να φτάσω στην δουλειά μου, να έχω ακουστικά στα αφτιά μου και να ακούω μουσική.    Τελευταία όμως συμβαίνει κάτι ιδιαίτερο. Σχεδόν καθημερινά (για να μην πω καθημερινά και φανώ υπερβολικός) όλο και κάτι θα συμβεί στο λεωφορείο που με αναγκάζει – για να συνειδητοποιήσω τι έχει γίνει – να σταματάω τη μουσική που παίζει στα αφτιά μου. Τσακωμοί, λογομαχίες, κόντρες, σκουντήματα, βρισιές είναι πλέον καρποί που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να παραχθούν στη διάρκεια της διαδρομής. Δείγμα της συναισθηματικής κατάστασης που βρίσκονται πλέον οι άνθρωποι. Νευρικοί και σκυθρωποί όλοι. Σαν να ψάχνουν για ένα ξέσπασμα.    ‘’Πηγαδάκια’’ από το πουθενά, θα στηθούν σίγουρα από αγνώστους ανθρώπους μεταξύ τους ώστε να τους δοθεί η ευκαιρία να πουν κάπου τον πόνο και τον καημό τους για την κρίση που βιώνουν, τις οικονομικές και επαγγελματ

Αισιοδοξείτε γιατί χανόμαστε

Εικόνα
     Τις δύσκολες αυτές εποχές που βιώνει η ελληνική κοινωνία, είναι σχεδόν αναπόφευκτος ο επηρεασμός της ανθρώπινης ψυχολογίας. Το στρες, η θλίψη, ο φόβος, η νευρικότητα είναι μερικά μόνο από τα συναισθήματα που έχουν την τιμητική τους τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια στους περισσότερος συμπολίτες μας. Συναισθήματα που φαίνεται πως θα μας συντροφεύουν για χρόνια ακόμα λόγω της κρίσης και των δυσκολιών που περνάει η χώμα μας.    Τα στοιχεία της παρακάτω έρευνας που παραθέτω, έρχεται να μας κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για τη μορφή που έχει πάρει η ζωή των περισσοτέρων μας.    Σύμφωνα λοιπόν με επιστημονική μελέτη βρετανών επιστημών οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τη ζωή με θετική σκέψη ζουν περισσότερο. Για την έρευνα παρακολουθήθηκαν για πέντε χρόνια σχεδόν 4.000 εθελοντές ηλικίας από 52 ως 79 ετών.    Την μελέτη πραγματοποίησαν επιστήμονες από πανεπιστήμιο του Λονδίνου, οι οποίοι ζήτησαν από τους εθελοντές τους να βαθμολογήσουν τέσσερις φορές τα αισθήματα ευτυχίας ή άγχ

Σπλάτς!!! Με γεια το κούρεμα...

Εικόνα
   Ήταν και είναι γερές οι σφαλιάρες που δέχεται ο ελληνικός λαός από τους Ευρωπαίους «συμμάχους» του. Ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια με όλα αυτά τα δάνεια, τη λιτότητα, το Δ.Ν.Τ κτλ. οι σφαλιάρες πάνε και έρχονται…    Έχω αναφέρει αρκετές φορές στα άρθρα μου πως τα μαθηματικά και τα οικονομικά μου προκαλούν οξύ αλλεργικό επεισόδιο. Ωστόσο επειδή θεωρώ πως αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας είναι ιστορικά γεγονότα και επειδή καλό θα ήταν να ενημερωνόμαστε το δυνατόν περισσότερο και καλύτερα αφιερώνω αυτό το άρθρο στο «κούρεμα του ελληνικού χρέους» παίρνοντας τα παρακάτω στοιχεία από μία ενημερωτική ιστοσελίδα.    «Για να δούμε με τη βοήθεια αμείλικτων αριθμών τι σημαίνει το κούρεμα που φάγαμε , πριν το κούρεμα το χρέος μας ήταν περίπου 350 δις ευρώ και μόνο για τους τόκους πληρώναμε ετησίως λίγο πάνω από 19 δις ευρώ το χρόνο. Τώρα το χρέος πέφτει στα 250 δις ευρώ και οι τόκοι που θα πληρώνουμε υπολογίζονται περίπου 9 δις ευρώ ετησίως. Πραγματικά είναι ανακουφιστική η μείωση κατ

Μήνυμα εστάλη! Μήνυμα ελήφθη;

Εικόνα
   Η ελληνική κοινωνία βιώνει ιστορικές στιγμές και δε θα μπορούσαν τα τελευταία άρθρα μου να μην αναφέρονται σε αυτές. Την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011 και την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011 η χώρα μας πήρε μια άλλη μορφή. Σχεδόν όλοι οι πολίτες απεργούσαν. Καταστήματα και υπηρεσίες, σε όλα σχεδόν, είχε μπει λουκέτο. Σε ολόκληρη την Ελλάδα.    Δε ξέρω πόσοι κατέβηκαν να διαδηλώσουν στην πλατεία Συντάγματος, ούτε τους μέτρησα. Τα Μ.Μ.Ε ανέφεραν το καθένα και διαφορετικό αριθμό διαδηλωτών με μια ξέφρενη τυπική απόκλιση. Ανάλογα με το τι συμφέρον είχε το κάθε Μέσο προφανώς, ακούστηκε ότι είχε από 75.000 κόσμο μέχρι και 500.000. Αυτό που σίγουρα πιστεύω είναι πως ήταν ίσως η μαζικότερη συγκέντρωση διαμαρτυρίας τουλάχιστον στη σύγχρονη ιστορία μας. Άνθρωποι όλων τον ηλικιών πήγαν να εκφράσουν και να ενώσουν με τους υπόλοιπους την αγανάκτησή τους, την αγωνία τους για το αύριο, τη φωνή τους.    Φωνή βοώντος εν τη ερήμω θα πουν πολλοί μιας που όπως φαίνεται όλα είναι προσυμφωνημένα και προδιαγ

Ρακοσυλλέκτες εν έτη 2011

Εικόνα
   Είναι ένα φαινόμενο όχι καινούργιο, ωστόσο οι ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι που μπαίνουν στη διαδικασία συλλογής σκουπιδιών, πεταμένων τροφών, άχρηστων (για κάποιους) αντικειμένων αλλά και «θησαυρών των σκουπιδιών» είναι ένα ακόμα μήνυμα που μας έρχεται από το σήμερα.    Παλαιότερα ήταν μια σχετικά σπάνια εικόνα – όχι όμως ξένη – του ανθρώπου του εξαθλιωμένου, του άπορου, του άστεγου που γυρίζει τους δρόμους και ανοίγοντας τους κάδους των σκουπιδιών ψάχνει να βρει ένα κομμάτι πεταμένης τυρόπιτας για να φάει, ένα σκισμένο μπουφάν για να έχει να φοράει το χειμώνα και ότι άλλο «άχρηστο» για κάποιους, «χρήσιμο» για εκείνον.    Είναι πραγματικότητα πλέον. Εκπληκτικά θλιβερή εικόνα. Δεκάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών, όλων των εθνοτήτων και των φυλών, ανεξαρτήτου φύλου να μαζεύονται στο τέλος των λαϊκών αγορών για να μαζέψουν ότι έχει μείνει – συνήθως τα σαπισμένα και άχρηστα προϊόντα που παρατάνε οι πωλητές ώστε να πεταχτούν από τους οδοκαθαριστές. Να πηγαίνουν έξω από εστιατ

Φταίει ο Χατζηπετρής...

Εικόνα
   ‘’Φταίμε και εμείς, φταίτε και εσείς, φταίνε και οι άλλοι…Φταίμε και εμείς, φταίτε και εσείς, φταίει και ο Χατζηπετρής…’’ Έτσι λέει το τραγούδι του Λουκιανού Κηλαηδόνη. Παρακάτω παραθέτω ένα διάλογο που διάβασα στο διαδίκτυο. Σχετίζεται με την κρίση που περνάει η χώρα μας, το μερίδιο ευθύνης κάποιων πολιτών και η αυτοκριτική που ποτέ δεν κάναμε. Τα συμπεράσματα δικά σας… -           (Κ): Π. δε δουλεύεις σήμερα (υπάλληλος δημόσιου οργανισμού); -           (Π): Πετάχτηκα δύο λεπτά να πάρω τη γυναίκα μου – κουρεύει μια πελάτισσά της εδώ δίπλα. -          (Κ): Δουλεύει σε σπίτια; Και αποδείξεις πως κόβει ρε συ; -          (Π): Δε κόβει…Αυτό έλειπε με 12 ευρώ που χρεώνει το κούρεμα; Ούτε μπλοκ δεν έχει. -          (Κ): Και από ασφάλιση για σύνταξη τι κάνει; -       (Π): Την παίρνει εικονικά ένας κουμπάρος μας  στο ξενοδοχείο του έξι μήνες το χρόνο και τους υπόλοιπους μπαίνει στο ταμείο ανεργίας. Του δίνουμε μόνο τις εισφορές. -          (Κ): Ωραία, είναι ασφαλισμέ

Για την Κλεάνθη...

Εικόνα
   Η ζωή νομίζω πως έχει γραμμένο για τον καθένα μας την εμφάνιση ανθρώπου – ανθρώπων που τη σημαδεύουν, τη στιγματίζουν. Ανθρώπων που θαρρείς πως εμφανίζονται στη ζωή σου σαν τους ηθοποιούς στην παράσταση, πρωταγωνιστώντας για λίγο χρόνο στο κρίσιμο σημείο και αλλάζουν όλη τη ροή του έργου. Έτσι ήταν και η Κλεάνθη για εμένα. Εμφανίστηκε σε μια από τις πιο σημαντικές περιόδους της ζωής μου, έμεινε για λίγο όμως η γνωριμία μαζί της, η στάση ζωής της και τα οφέλη που αποκόμισα θα μείνουν για πάντα χαραγμένα μέσα μου.    Ήταν η γυναίκα που «άνοιξε» την επαγγελματική μου σταδιοδρομία. Πίστεψε σε εμένα και έδωσε σε ένα νέο άνθρωπο την ευκαιρία να κάνει τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα.    Ιδανική σύζυγος – ‘’αστέρι’’ όπως πάντα τη χαρακτήριζε ο σύζυγός της – Θαυμαστή μητέρα ενός ενήλικου με αναπηρία και ενός ανήλικου κοριτσιού.    Επί χρόνια διατέλεσε πρόεδρος συλλόγου γονέων ΑμεΑ προσφέροντας ανιδιοτελώς και υπηρετώντας ιδέες και αξίες. Έδωσε σημαντικούς αγώνες για τη βελτίωση

Οικονομική κρίση - Επιπτώσεις στην κοινωνική πρόνοια

Εικόνα
   Η χώρα μας βιώνει μια από τις δυσκολότερες στιγμές της ιστορίας της και σίγουρα τη δυσκολότερη στη σύγχρονης ιστορίας της. Απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων, παροχών, υπηρεσιών κτλ φέρνουν σαν αποτελέσματα ανεργία, φτώχεια, υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, με δυο λέξεις φέρνουν κοινωνικά προβλήματα. Ο κόσμος βιώνει απίστευτη καταπίεση, φόβο, τρομοκρατία θα έλεγα και ταπείνωση.    Περικοπές λοιπόν παντού (σχεδόν !) και η ακρίβεια σε βασικά είδη (είδη πρώτης ανάγκης και όχι μόνο) σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Θέτω εδώ το ερώτημα. Ναι, να κάνουμε όλοι μας την υπομονή, την προσπάθεια, τις θυσίες κτλ, κτλ. (φυσικά ούτε σε αυτό είμαι υπέρ καθώς αν υπήρξε κακοδιαχείριση και ελλιπείς έλεγχοι, ανομία κτλ φταίχτης είναι πάλι το κράτος και όχι ο πολίτης. Όμως μιλάμε για θυσίες, υπομονή και προσπάθεια ή για κατάρρευση του κράτους;     Θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η εύκολη λύση, η εύκολη λεία, ο πρώτος στόχος που «ανώδυνα» για την τσέπη της πολιτείας θα μπορούσε να έρθει εις πέρας. Επιδόμα

Ανήσυχες μέρες...συνέχεια

Εικόνα
   Μου γίνεται η τιμή και με μεγάλη χαρά αποδέχομαι να συνεχίσω και αυτή τη σεζόν τη στήλη μου σε αυτήν την εφημερίδα. Ήταν ο περασμένος Γενάρης όταν ξεκίνησα την αρθρογραφία μου εδώ και συνεχίζουμε…    Η στήλη μου, όπως και πέρσι έτσι και φέτος, θα ασχοληθεί με τις κοινωνικές δυσκολίες, τον παλμό της κοινωνίας, τις ανάγκες της. Παρουσιάζονται θέματα, στοιχεία και θίγονται ζητήματα που απασχολούν τον άνθρωπο, την καθημερινότητά του, τους προβληματισμούς του και τη ζωή του γενικότερα. Ακόμα, αρκετά είναι τα άρθρα που δημοσιοποιώ όπου ξεδιπλώνω δικές μου σκέψεις και προβληματισμούς για εφ’ όλης της ύλης θέματα. Θέματα που θέλω να αποτυπώσω, που θέλω να δημοσιοποιήσω και να διαβαστούν από τους αναγνώστες.    Ασφαλώς και για αυτό αναγράφω και e - mail , σημαντική είναι η επικοινωνία μαζί σας. Θέματα που θα θέλατε να ερευνήσω, να αναφερθώ, να αναπτύξω, να σχολιάσω ή απόψεις σας για τα άρθρα μου είναι καλοδεχούμενα. Ακόμα, θέματα που σας απασχολούν και σας προβληματίζουν, που πιθανό

Κλείσιμο πρώτης σεζόν αρθρογραφίας

Εικόνα
   Το να γράφω κείμενα, άρθρα κτλ. είναι κάτι που μου άρεσε από μικρός να κάνω. Πιθανόν επειδή για αρκετά χρόνια υπήρχε στο κεφάλι μου η σκέψη του «όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω δημοσιογράφος» . Μάλλον καλώς, η σκέψη αυτή δεν έγινε πραγματικότητα ωστόσο ένα άλλο επάγγελμα, ένα επάγγελμα που αφουγκράζεται ακόμα περισσότερο τον άνθρωπο και την κοινωνία με κέρδισε.    Θέλοντας να εκπληρώσω εν μέρει αυτό μου το όνειρο – απωθημένο, μέσω της γνωριμίας μου, συνεργασίας μου και φιλίας μου με το Σπύρο Ρ. μου δόθηκε η ευκαιρία να το εκπληρώσω και τον ευχαριστώ πολύ για αυτό όπως και την εφημερίδα.    Στόχος σχεδόν όλων των άρθρων μου ήταν η προβολή, ενημέρωση και ευαισθητοποίηση για θέματα κυρίως που αφορούν τον άνθρωπο και την κοινωνία. Αρμόδιοι για να κρίνουν αν ο στόχος αυτός επετεύχθη είναι οι αναγνώστες της εφημερίδας που διάβαζαν τη στήλη από τον Ιανουάριου του 2011 που καταχωρήθηκε το πρώτο άρθρο ως και τον Ιούνιο 2011.    Στοχεύω και ευελπιστώ στη συνέχιση της στήλης μου από το