Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2015

Ο δικτάτωρ που θα σώσει την ανθρωπότητα

Εικόνα
“Ένας δικτάτορας, μια δικτατορία θα μας σώσει” είναι μια φράση που βγαίνει ακόμα και σήμερα από το στόμα ορισμένων. Σκέφτηκα να τη δανειστώ για το σημερινό μου άρθρο. Χριστούγεννα σήμερα. Ο Χριστός γεννήθηκε τότε, κι εμείς οφείλουμε συμβολικά να γεννάμε κάθε τέτοια μέρα την ελπίδα και την αγάπη σε αυτόν τον κόσμο. Πολλοί θα γούρλωσαν τα μάτια από τον τίτλο του άρθρου, τη φωτογραφία που το συνοδεύει και τα πρώτα λόγια. Σαφώς παραπλανητικά. Μάλλον όσοι αμφέβαλαν δε με έχουν καταλάβει ακόμα. Όλα τα προαναφερθέντα έχουν να κάνουν με τον μεγάλο δικτάτωρ που εμφανίστηκε το 1940. Μα είναι δυνατόν να πήγε ο νους σας στον Αδόλφο; Στο ένα και μοναδικό διάγγελμά του αυτός ο μέγας δικτάτωρ είπε: «Με συγχωρείτε αλλά δε θέλω να γίνω αυτοκράτορας, δεν είναι αυτή η δουλειά μου. Δε θέλω να κυριαρχήσω ή να κατακτήσω κανένα. Θα ήθελα να βοηθήσω τους πάντες αν αυτό ήταν δυνατό. Εβραίους, χριστιανούς, μαύρους, άσπρους. Όλοι θέλουμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο, έτσι είναι οι άνθρωποι. Θέλο

Sex στην εφηβική ηλικία

Εικόνα
  Μελέτη του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ) για την σεξουαλική συμπεριφορά των εφήβων, δείχνει ότι σχεδόν ένας στους τρεις 15χρονους, περισσότερα αγόρια από κορίτσια, αναφέρουν πως είχαν ήδη μια σεξουαλική επαφή και μάλιστα μεταξύ αυτών ο ένας στους τρεις την είχε στην ηλικία των 14. Διαχρονικά, αυξάνεται το ποσοστό των κοριτσιών που αναφέρουν ολοκληρωμένη σεξουαλική εμπειρία ήδη από την ηλικία των 15 ετών, ενώ εκείνο των αγοριών παραμένει σταθερό.    Ένας στους πέντε 15χρονους που αναφέρει ότι έχει ολοκληρωμένες σεξουαλικές επαφές εμφανίζει πλημμελή συμπεριφορά ως προς την αντισύλληψη καθώς απάντησε ότι κατά την τελευταία σεξουαλική επαφή δεν έλαβε κανένα είδος προφύλαξης. Παρόμοιο είναι το εύρημα και μιας άλλης έρευνας, σε ελληνικό μαθητικό πληθυσμό Λυκείων, που πραγματοποιήθηκε επίσης το 2010. Τα παραπάνω ευρήματα για την έναρξη της σεξουαλικής ζωής σε πρώιμη ηλικία σε συνδυασμό με την πλημμελή υιοθέτηση μέσων αντισύλληψης από τους εφήβους αυ

Το νησί των απόκληρων

Εικόνα
Μέχρι το 1983 η περίθαλψη ψυχικά ασθενών στην Ελλάδα περιοριζόταν στα 9 δημόσια Ψυχιατρικά Νοσοκομεία της χώρας: ·           Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσ/νίκης ·           Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής – Δαφνί ·           Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής – Δρομοκαΐτειο ·           Παιδοψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής – Νταού Πεντέλης ·           Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Πέτρας Ολύμπου ·           Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου ·           Θεραπευτήριο Ψυχικών Παθήσεων Χανίων ·           Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Κέρκυρας και σε 40 ιδιωτικά. Όλα τα ασυλιακά τμήματα των Ψυχιατρικών Νοσοκομείων ήταν ανεπαρκώς στελεχωμένα, υστερούσαν σε εξοπλισμό και οι συνθήκες ήταν πολύ άσχημες. Υπερπληρούσαν σε αριθμό ασθενών και δέχονταν μικτό πληθυσμό ατόμων με ψυχικές διαταραχές, έχοντας στην πλειοψηφία ανειδίκευτο προσωπικό. Οι ψυχικά ασθενείς νοσηλεύονταν μόνο σε αυτά καθώς το δίκτυο κοινοτικών υπηρεσιών ήταν υποτυπώδες. Με την ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι ευρωπαίοι εταίρο

Ουδείς προφήτης στον τόπο του (Συνέντευξη)

Εικόνα
«Λίγα χρόνια πριν, όταν πήρα την απόφαση και μου δόθηκε η ευκαιρία να ορθώσω δημόσιο λόγο (πρώτα μέσω εφημερίδας και στη συνέχεια μέσω του προσωπικού μου blog και της σελίδας ‘’Ανήσυχες Μέρες’’ στο facebook ) γνώριζα πως η έκθεση αυτή θα έφερνε αρκετές αλλαγές σε προσωπικό επίπεδο, αλλαγές που ίσως άγγιζαν και τον περίγυρό μου. Θα επρόκειτο για μια ψυχική και νοητική έκθεση που σίγουρα θα αποκάλυπτε πολλά επί προσωπικού με ανυπολόγιστες πιθανόν συνέπειες. Βλέποντας αυτή την πενταετή σχεδόν πορεία αυτής της στήλης, του «παιδιού» μου όπως χαρακτηρίζω σε ένα άρθρο, έχοντας τα ερεθίσματα έκανα πριν μήνες το συνειρμό με την φράση αυτήν από το Ευαγγέλιο. Η επισκεψιμότητα, η αναγνωσιμότητα και η συμμετοχή στο blog και τη σελίδα από αγνώστους συνεχώς και αυξάνει λαμβάνοντας μάλιστα θερμά και ενθαρρυντικά μηνύματα. Από την άλλη, πολύ μικρή η απήχηση σε άτομα του ευρύτερου περιβάλλοντός μου ως και κοντινού. Τούτο που εκφράζω δεν είναι κάποιου είδους πικρία (τώρα που το σκέφτομαι ίσως εί

Υγειονομική περίθαλψη σε άτομα με αυτισμό

Εικόνα
  Ένα από τα σημαντικότερα και αναφαίρετα δικαιώματα των ανθρώπων στις περισσότερες χώρες του κόσμου είναι η ισότητα μεταξύ τους. Ξέρω ότι πολλοί, μαζί και εγώ, θα το αμφισβητήσουν για πάρα πολλούς τομείς της καθημερινότητας και της ζωής γενικά. Οι ανισότητες δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, αν και μια μεγαλύτερη “ειδίκευση” φαίνεται πως την έχουμε.    Οι ανισότητες δημιουργούνται κυρίως είτε λόγω συμφερόντων, είτε λόγω έλλειψης γνώσεων, είτε λόγω αμέλειας είτε λόγω αδυναμίας κάλυψης αυτού του χάσματος. Παρά όλα τα παραπάνω, μοιραία ανακύπτουν ηθικά ζητήματα και προβλήματα που χρειάζονται λύση.    Με το άρθρο αυτό θέλω να αναδείξω ένα πολύ ξεχωριστό πρόβλημα που υφίσταται πιθανότατα σε όλες τις χώρες του κόσμου. Και αυτό είναι η υγειονομική περίθαλψη των ατόμων με αυτισμό. Πολλοί θα διερωτηθούν: «Γιατί τέτοια συγκεκριμενοποίηση;» Η απάντηση είναι απλή: «Γιατί το θέμα είναι πολύ πιο ιδιαίτερο από ότι φανταζόμαστε» . Για πολλών ειδών αναπηρίες θα μπορούσα να αναφερθώ καθώς εξίσου

Και πού Θεός

Εικόνα
Καλησπέρα! Καλή σεζόν εύχομαι για τη στήλη και τη σελίδα μου. Ξεκινάει η 6 η χρονιά αρθρογραφίας και όπως πορευτήκαμε τα προηγούμενα χρόνια έτσι θα πορευτούμε και φέτος, #ΑνΗσΥχΩνΤαΣ. Το πρώτο άρθρο της νέας χρονιάς συνήθως αναρτάται Οκτώβρη μήνα, ανάλαφρο, ευχαριστήριο, λίγο περιαυτολογικό και τα γνωστά πλέον. Το σημερινό δε θα είναι έτσι. Και δε θα είναι επειδή όλο τον καιρό των διακοπών με έτρωγε το χέρι μου να γράψω και να σας μεταφέρω αυτά που είδαν τα μάτια μου, τις σκέψεις μου και τα συναισθήματά μου. Να ψυχοθεραπευτώ. Όσοι με γνωρίζουν και με παρακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια πιθανόν γνωρίζουν την Χιακή καταγωγή μου. Κάθε χρόνο θα κάνω τα πάντα ώστε κάποιες ημέρες να καταφέρω να έρθω σε αυτή την αγιασμένη γη να δω γονείς, φίλους και συγγενείς. Να ξεκουραστώ, να αποφορτιστώ και να αποκοπώ από τα πάντα. Ίντερνετ ελάχιστο, ίσα για τα βασικά, ειδήσεις στα κλεφτά έως καθόλου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το θέμα του καλοκαιριού ήταν το μεταναστευτικό. Κύματα ανθρώπινων ψυχών σ

Τα παιδιά μου μεγαλώνουν

Εικόνα
Σε ένα παλιότερο άρθρο μου είχα χαρακτηρίσει το blog μου ( http://depastascharalampos.blogspot.gr ) και τα παρακλάδια του, τη σελίδα στο facebook (Ανήσυχες Μέρες) και το λογαριασμό στο twitter ( Charalampos Depastas / @ anisihesmeres ) ως παιδιά μου. Και κάπως έτσι είναι. Είναι κομμάτια μου. Δε μπορώ να με φανταστώ πλέον χωρίς αυτά ακόμα και αν ότι γράφω τα διαβάζω μόνος μου και δεν έχουν απήχηση στο ευρύ κοινό. Δεν ήταν στα πλάνα μου να συγγραφεί αυτό το άρθρο γαντζωμένος από τις πολιτικές εξελίξεις  όμως όφειλα να κλείσω και αυτή τη χρονιά αρθρογραφίας, την 5 η κατά σειρά, με ένα αποχαιρετιστήριο και απολογιστικό άρθρο όπως κάθε χρόνο. Έχω πει και στο παρελθόν το προφανές, ότι δηλαδή δεν είμαι δημοσιογράφος απλώς εκφράζομαι αρθρογραφώντας. Έτσι, λόγω αυτού δε μπορώ να τηρήσω – και φέτος φάνηκε πιο πολύ από κάθε φορά λόγω των απαιτητικών υποχρεώσεων – τη συνέπεια στη δημοσίευση νέων άρθρων. Ωστόσο περίπου δύο φορές το μήνα αναρτώ άρθρα μου. Θέλω να σας ευχαριστήσω μέσ

Ο ρόλος της γλώσσας στην κοσμοαντίληψη (Συνέντευξη)

Εικόνα
«Πες μου ποια είναι η γλώσσα σου, να σου πω ποιος είσαι! Αλλάζοντας λίγο το γνωμικό – παροιμία θα είχε ενδιαφέρον να δούμε κάποιες σκέψεις που αφορούν τον λόγο. Η γλώσσα μιας χώρας, οποιασδήποτε χώρας, δεν είναι μονάχα το μέσο της λεκτικής επικοινωνίας των κατοίκων της. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του κοινωνικοπολιτιστικού της υποβάθρου, μέρος της ιστορίας της και σπουδαία κληρονομιά των γενεών που ακολουθούν. Είναι όμως μόνο αυτό ή και κάτι περισσότερο; Τελικά πέραν από τα γονίδια, τη γεωγραφική περιοχή και τις κλιματικές συνθήκες, τα ήθη τα έθιμα και τη θρησκεία η γλώσσα παίζει ρόλο στο πως αντιλαμβανόμαστε και κατανοούμε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας; Σε αυτές μου τις διαχρονικές #ανησυχίες αναζήτησα να βρω απαντήσεις. Έτσι λοιπόν η ζωή με έφερε να συναντήσω τον κύριο Βολίκη – Κατσαρό Μιχαήλ (Γλωσσολόγος – Φιλόλογος) Διευθυντής Κέντρου Ξένων Γλωσσών και – ώ – τι σύμπτωση – και καθηγητή μου, για να δώσει απαντήσεις στις #ανησυχίες μου. Ο λόγος που απευθύνθηκα σε εκείνον για να κά