Ανήσυχες Μέρες

Ξημερώνοντας η αυριανή ημέρα, η 22 η Δεκέμβρη, στις 06:19π.μ, ο ήλιος θα βρεθεί στο χειμερινό ηλιοστάσιο, δηλαδή ο άξονας της γης θα βρίσκεται στο μακρύτερο σημείο από τον ήλιο, σηματοδοτώντας την έναρξη του χειμώνα στο βόρειο ημισφαίριο, άρα και στην Ελλάδα. Αυτή η νύχτα είναι η μεγαλύτερη, η μεγαλύτερη του έτους. Από την άλλη πλευρά, στο νότιο ημισφαίριο της γης ξεκινάει τυπικά το καλοκαίρι, με τη μεγαλύτερη ημέρα. Ηλιοστάσιο: το πως/που στέκει ο ήλιος, ο ζωοποιός, το φως. Μέσα στο σκοτάδι, στο μεγάλο σκοτάδι γίνε το φως. Γίνε μια φωτεινή πηγή, γίνε το παράδειγμα. Αν δε γεννήθηκες ήλιος, ήλιοι γεννιούνται λίγοι, γίνε μια φωτεινή πηγή που θα ρίξει λίγο φως στο σκοτάδι. Λίγο φως χρειαζόμαστε, λίγο φως από όλους μας κι όλοι μαζί θα φωτίσουμε το σκοτάδι. Γίνε η αλλαγή που θες κι έτσι θα φωτίσεις στο σκοτάδι. Ρίξε το φως σου στο σκοτάδι το βαθύ κι έτσι θα μειώσεις το σκοτάδι. Ρίξε το φως σου στον άνθρωπο, στο περιβάλλον, στην κοινωνία, στην επιστήμη και θα δεις πως σιγά σιγά

Λίγες μέρες πριν την 46 η επέτειο του Πολυτεχνείου, καταφέραμε να δυναμιτίσουμε την ατμόσφαιρα και η Αθήνα να μυρίζει μπαρουταποθήκη που θαρρείς μια σπίθα αρκεί για να εκραγεί. Βρήκα ευκαιρία να συγγράψω μια άποψη παρότι δεν ευνοούν οι συνθήκες της καθημερινότητας. Όμως τα γεγονότα τρέχουν. Έτσι, σε ότι κρίνω σημαντικό, μέσω του blog μου και της σελίδας μου θέλω να δημιουργείται επικοινωνία για τέτοια ζητήματα. Το θέμα του “Πανεπιστημιακού Ασύλου” είναι θέμα δεκαετιών που παραμένει άλυτο ή καλύτερα, κάποιοι δυσκολεύονται να επιλύσουν ή κάποιοι θέλουν να διαιωνίζεται παρότι (εκτιμώ) τα πράγματα είναι πολύ ξεκάθαρα. Πιο ειδικά, είχα ασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα μόλις πριν λίγους μήνες (βλέπε άρθρο: Facebook page: https://www.facebook.com/anisihesmeres/photos/a.469179719879194/1416375855159571/?type=3&theater Blog: https://depastascharalampos.blogspot.com/2018/11/blog-post_26.html Πριν λίγες ώρες η αντιτρομοκρατική υπηρεσία εισέβαλε σε χώρους ενός δημόσιου Πα

«Η Πολύτιμη Υγεία» είναι ο τίτλος του σημερινού μου άρθρου κι ο τίτλος, όπως συνηθίζω, δεν είναι τυχαίος, όπως και το κεφαλαίο «Π» στο επίθετο «Πολύτιμη» κι αναπτύσσω. Μια από τις χαρακτηριστηκότερες προσωπικότητες της παιδική μου ηλικίας είναι μία φιλάσθενη και πολυταλαιπωρημένη γριά γειτόνισσα, μια παιδική μου ηρωΐδα όπως είχα εξομολογηθεί πριν λίγα χρόνια στην κόρη της. Μαυροφορεμένη, κουρασμένη, πονεμένη, μόνη, συχνά θυμάμαι να μας χτυπάει το κουδούνι και να ζητάει παρέα “ Χαριιιιίκλεια, πες του Μπάμπη να έρθει από δω ”. Έπαιρνα κι εγώ με χαρά τα παιχνίδια μου και πήγαινα στο σπίτι της. Έβρισκα μέρος να παίζω στην ποδιά της, στον καναπέ της, στην τραπεζαρία της. Ήταν μια ξεχωριστή φιγούρα που με έκανε να νιώθω εξαιρετικά αποδεκτός. Μπορεί να έτρωγε κι εγώ να ήμουν κάπου εκεί, μπορεί να έβλεπε τηλεόραση κι εγώ να ήμουν κάπου εκεί, να μίλαγε στο τηλέφωνο, να μαγείρευε μέχρι και να κοιμόταν κι εγώ να ήμουν κάπου εκεί. Γυναίκα παλιάς κοπής, πλάστε την, με το ραδιοραδιοφωνάκι να

Δε περίμενα ποτέ ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα μου γεννιόταν τόσο έντονη ανάγκη να γράψω για πρώτη φορά ένα καθαρά πολιτικό κείμενο. Δε περίμενα ποτέ ότι θα παρακολουθούσα την επικαιρότητα και θα ενημερωνόμουν με τόση προσήλωση και ενδιαφέρον για τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας. Μεγαλώνοντας και βγαίνοντας στη ζωή συνειδητοποιώ σιγά σιγά, μέρα τη μέρα, εξέλιξη την εξέλιξη πως πέραν ότι η γνώση είναι φως στο σκοτάδι και δύναμη, οφείλεις να μάχεσαι για αυτά που γίνονται για σένα, με ή χωρίς εσένα. Για όλους εμάς λοιπόν, στις εκλογικές διαδικασίες η δύναμη είναι η ψήφος. Σημείωση : Η ΨΗΦΟΣ ΌΧΙ Ο ΨΗΦΟΣ . Μετά από αρκετή σκέψη, ομολογώ, παίρνω το θάρρος να γράψω για όλα αυτά που ένιωσα και σκέφτηκα το βράδυ των ευρωεκλογών, τις ώρες και τις μέρες που ακολούθησαν, τους προβληματισμούς μου και τις ανησυχίες μου για τις προκυρηχθείσες εθνικές εκλογές. Και λέγω μετά από αρκετή σκέψη καθώς οι γνώσεις μου στα πολιτικά είναι προφανώς λίγες και η ειδικότης μου άλλη. Αν είσαι λοιπόν φ