Ανήσυχες Μέρες

   Η αυτιστική διαταραχή (συναντάται και ως «διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή») ανήκει στις βαριές εκτεταμένες διαταραχές της ανάπτυξης. Χαρακτηρίζεται από έντονα διαταραγμένη κοινωνική διαντίδραση και επικοινωνία και από έντονα περιορισμένες δραστηριότητες και ενδιαφέροντα.    Τα παιδιά με αυτισμό φαίνονται να μην αναπτύσσουν την ικανότητα να κάνουν δεσμό με τους γονείς τους ή τα άτομα που τα φροντίζουν. Στις κοινωνικές τους επαφές είναι απόμακρα, δε συμμετέχουν και δε κάνουν σχέσεις με συνομήλικους.    Υπάρχει αδυναμία στην επικοινωνία. Μπορεί να είναι μονότονη, σαν τραγούδι, να παρουσιάζει στερεοτυπίες, επαναλήψεις λέξεων ή φράσεων ή διάφορα ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά. Στα άτομα με ανεπτυγμένη ομιλία υπάρχει έντονη δυσκολία να αρχίσουν ή να διατηρήσουν μια συζήτηση.    Ακόμα, υπάρχει έντονη και άκαμπτη ανάγκη στη συμπεριφορά και τις δραστηριότητες του αυτιστικού να διατηρεί συγκεκριμένες τελετουργικές συμπεριφορές, επί παραδείγματι...

   Πριν λίγες μόλις ημέρες, το έθνος μας εόρταζε την επέτειο του ιστορικού «ΌΧΙ» προς τον κατακτητή τον Οκτώβριο του 1940. Ήταν η αρχή του τέλους των μεγαλεπήβολων σχεδίων του. Ένας μικρός λαός ύψωνε το ανάστημά του, την περηφάνια του, τον ηρωισμό του και τον πατριωτισμό του μπροστά σε παγκόσμιες υπερδυνάμεις που σκοπό είχαν την επιβολή τους και τον έλεγχο όσο το δυνατόν περισσοτέρων κρατών στον κόσμο. Αυτή την ημέρα τιμούμε εδώ και πολλά χρόνια. Τους ήρωες που πολέμησαν και έδωσαν το αίμα τους ώστε η χώρα μας να μην υποδουλωθεί.    Πολλά τα κοινά σημεία εκείνης της εποχής με το σήμερα μα πολλές και οι διαφορές…Οι κατακτητές σχεδόν οι ίδιοι, παγκόσμιος ο πόλεμος (όχι με όπλα, αλλά με χρήματα), θύματα πάρα πολλά, σκοπός ο ίδιος. Η κυριαρχία και ο έλεγχος.    Στη χώρα μας; Έχουμε και πάλι φτώχεια, έχουμε και πάλι συσσίτια, έχουμε ανεργία στα ύψη, νεκρούς. Δεν έχουμε όμως αντίσταση. Πέσαμε αμαχητί, για να μη πω παραδοθήκαμε από μόνοι μας. Δεν ειπώθηκε...

   Ήταν κάτι που ήθελα να κάνω πολύ καιρό τώρα αλλά δεν έβρισκα το χρόνο και τη διάθεση για να το κάνω. Έτσι λοιπόν, νομίζω ότι ολοκλήρωσα το προσωπικό μου blog! Δοκιμαστικά στην αρχή, μέχρι να μάθω να το χειρίζομαι καλά και να κάνω παράλληλα και κάποιες διορθώσεις προφανώς.    Σε αυτό το blog θα αναρτώ κυρίως τα άρθρα της εφημερίδας που αρθρογραφώ (Η ΝΙΚΗ) σχεδόν δύο χρόνια τώρα αλλά θα παραθέτω και τις απόψεις μου και τις σκέψεις μου.    Αλίμονο, δεν θεωρώ πως θα γίνω και δε σκοπεύω να γίνω γνωστός από εδώ. Απλούστατα, αυτές μου τις σκέψεις και τα άρθρα μου θα ήθελα να τις προβάλω στο ευρύ κοινό και κυρίως σε φίλους και γνωστούς μου που ξέρω πως θα τους ενδιέφεραν... Ελπίζω να πάνε όλα καλά :) Είναι όμορφο να δημιουργείς κάτι που ήθελες πολύ... Καλές αναγνώσεις και θα τα λέμε πλέον και στο blog! Μετά τιμής,  Δεπάστας Χαράλαμπος Κοινωνικός Λειτουργός Επικοινωνία:  anisihesmeres @ gmail . com Blog: depasta...