Ανήσυχες Μέρες

Ο Αμερικανός ποιητής Robert Frost (1874-1963) είχε πει πως “ η ελευθερία υπάρχει όταν αισθάνεσαι άνετα με το χαλινάρι σου ”. Σίγουρα το παραπάνω γνωμικό δεν ακούγεται ωραία στα αφτιά. Ωστόσο, εκτιμώ την ουσία του κι εκεί αξίζει να σταθούμε. Χρόνια τώρα ήθελα να γράψω κάποιες σκέψεις μου για ένα θέμα που αρκετά συχνά απασχολεί και προβληματίζει, το θέμα του Πανεπιστημιακού Ασύλου. Αρχικά, είναι μια πανανθρώπινη αλήθεια πως μόνο σε ουτοπική κοινωνία θα υπήρχε κοινωνική ειρήνη ελλείψει νόμων ή πιο ορθολογικά, δε θα μπορούσε να υπάρξει ανθρώπινη κοινωνία ελλείψει νόμων. Οι νόμοι υπάρχουν ώστε να υποδεικνύουν την πρέπουσα και την ανάρμοστη συμπεριφορά καθώς και να τονίζουν την συνέπεια μιας πράξης. Όπου δεν υπάρχει νόμος και σύνταγμα επικρατεί το χάος, η ζούγκλα, ο νόμος του ισχυρού. Το Πανεπιστημιακό Άσυλο αναγνωρίστηκε ουσιαστικά από τον ν.1286/1982 όμως προϋπήρχε από το 1975 άρθρο 16§1 του ισχύοντος Συντάγματος περί προστασίας της ακαδημαϊκή ελευθερίας. Επί της ουσίας, ...

Αρχικά, η φωτογραφία που παραθέτω, από όπου κι αν την πιάσεις, ζέχνει υπερρεαλισμό. Μετά το χθεσινό κοινό ανακοινωθέν ελληνορθόδοξης εκκλησίας – ελληνικού κράτους ή αλλιώς αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος – Έλληνα πρωθυπουργού ή αλλιώς Ιερώνυμου – Τσίπρα θα μπορούσαμε να πούμε λυρικά πως άλλο ένα θαύμα (αυτή τη φορά σύγχρονο) ετελέσθη. Το θαύμα αυτό όμως δε θα έχει τη μορφή, τη διδαχή και την αλήθεια των θαυμάτων του Ιησού αλλά των «σημερινών Μεσσίων». Αυτών που βαφτίζουν το κρέας – ψάρι, αυτών που ανακοινώνουν το τέλος των μνημονίων με μνημόνια, αυτών που σε βγάζουν από την κρίση ενώ εσύ παραμένεις σε αυτή, αυτών που εχθές προχώρησαν σε μια “ιστορικη” ανακοίνωση και συμφωνία διαχωρίζοντας την ελληνορθόδοξη εκκλησία από το ελληνικό κράτος. Είναι αληθές κι αναμφισβήτητο. Η συμβολή της ελληνικής εκκλησίας (με τα καλά της και τα κακά της) στη συγκρότηση και τη διαμόρφωση του νεοελληνικού κράτους είναι κυρίαρχη. Ο νεοελληνισμός (με τα καλά του και τα κακά του) έχει στηθεί πά...