Μια μικρή εικόνα της νεολαίας μας

 
  Το έχω πει πολλές φορές, το πιστεύω ακράδαντα και θα το πιστεύω και θα το στηρίζω όσο ζω. Οι νέοι σε μια κοινωνία είναι το μέλλον της. Η υγεία της, η ζωή της. Εκεί πρέπει να στηρίζεται η κοινωνία. Σε εκείνη πρέπει να επενδύει. Σε εκείνη να ελπίζει. Εκείνη να εμπιστεύεται.

   Ελλάδα 2014. Ανεργία σε πρωτόγνωρα ύψη. Κοντεύει το 30% ! Ένας στους τρεις περίπου Έλληνες δεν έχουν δουλειά! Όσον αφορά τους νέους, το ποσοστό εκτινάσσεται. Η νεολαία πλήττεται. Πιστέψτε με, δεν είναι καθόλου άσχετο και ασύνδετο με τις καταστάσεις που βιώνουμε. Το αύριο μας στον πάγο και την απαξίωση. Μάλλον όχι στον πάγο, ο πάγος διατηρεί και ο καιρός για τους νέους περνάει και περνάει δύσκολα. Όπως επίσης το ‘’νέοι’’ δεν είναι για πάντα. Οπότε πιο σωστά, οι νέοι στο περιθώριο, την απαξίωση. Μοιράζομαι μαζί σας φράση που βγήκε από στόμα 25χρονου. Μια από τις λίγες φράσεις που έχω ακούσει μέχρι τώρα στη ζωή μου και με συγκλόνισαν. Λίγο ευαίσθητοι να είστε κυρίες και κύριοι θα καταλάβετε πάρα πολλά για την κατάσταση που βιώνει η νεολαία μας… «Θέλω να ερωτευτώ και έτσι όπως είναι η ζωή μου δε μπορώ…». Προς αποφυγή παρερμηνειών, ο νέος αναφέρεται στο ότι αισθάνεται ανεπαρκής λόγω της ανεργίας και η καθημερινή θλίψη που βιώνει δε του επιτρέπει να σηκώσει κεφάλι και να βιώσει αυτό το υπέροχο και απαραίτητο στη ζωή μας αίσθημα.

   Ενδεικτικά, αναφέρω κάποιους μόνο κοντινούς φίλους μου γιατί αν αναφέρω και γνωστούς όλα τα υπόλοιπα άρθρα μου θα είναι γεμάτα από αυτούς και τις περιπτώσεις τους.

   Α. 27 ετών. Πτυχιούχος νέου πανεπιστημιακού τμήματος και κάτοχος δύο πτυχίων ξένων γλωσσών, προτίμησε τη «σιγουριά» και την ευκαιρία που του παρουσιάστηκε για «ένστολη υπηρεσία». Μ. 27 ετών, απόφοιτος τμήματος νοσηλευτικής, πτυχίο ξένης γλώσσας, άνεργος 12 μήνες. Α. 27 ετών, απόφοιτος τμήματος της Παντείου, ανώτατο πτυχίο ξένης γλώσσας, βοηθάει τον πατέρα του στην δουλειά – αν δεν ήταν αυτή, θα ήταν πιθανότατα άνεργος. Τ. 28 ετών, συνεχίζει την δουλειά του πατέρα του – αν δεν ήταν αυτή, θα ήταν πιθανότατα άνεργος. Σ. 27 ετών. Μουσικός, εργάζεται περιστασιακά και αν…Π. 34 ετών, ιατρός, άνεργος. Δ. 28 ετών, απόφοιτος τμήματος πληροφορικής, ανώτατο πτυχίο ξένης γλώσσας, εργάζεται ως σερβιτόρος σε καφετέρια. Μ. 30 ετών, απόφοιτος τμήματος πληροφορικής, ανώτατο πτυχίο 2 γλωσσών, 5 χρόνια άνεργος – εργάζεται εποχιακά το καλοκαίρι ως σερβιτόρος.

   Πιστέψτε με η λίστα είναι ατελείωτη. Τόσο μορφωμένη γενιά…πού το παρόν και πού το μέλλον της; Ποιος θα απαντήσει στα δικά τους γιατί; Ποιος απαξιώνει όλες τις θυσίες τους και τις θυσίες των γονιών τους για να τους σπουδάσουν; Για τα παραπάνω παραδείγματα ασφαλώς και η δουλειά δεν είναι ντροπή ούτε το ότι έχει σπουδάσει κάποιος κάτι αποτελεί υποχρέωση να το ασκήσεις. Όμως οι συγκεκριμένες τουλάχιστον περιπτώσεις αποτελούν τρανταχτά παραδείγματα παιδιών με αληθινή μόρφωση, αγάπη στη επιστήμη τους και διάθεση να προσφέρουν.

   Όλη αυτή η άσχημη και πολύ σημαντική κατάσταση επηρεάζει αναμφισβήτητα την ψυχολογία των νέων κάνοντάς τους μελαγχολικούς, νευρικούς, επιθετικούς κ.α. Στην πιο όμορφη ηλικία η κατάσταση αυτή εξουδετερώνει τα άτομα αυτά. Οπότε εξουδετερώνεται το μέλλον της κοινωνίας και μετατρέπεται το δυνατό και υγιές της κομμάτι σε αδρανές και πολυπροβληματικό.  

Δεπάστας Χαράλαμπος

Κοινωνικός Λειτουργός

Επικοινωνία: anisihesmeres@gmail.com
Blog: http://depastascharalampos.blogspot.gr/
Like us on Facebook: Ανήσυχες Μέρες (Page)
Follow us on Twitter: Depastas Charalampos
@Ch_Depastas