Ποτέ την Κυριακή

Διερωτώμαι και αν μπορεί κάποιος ας μου απαντήσει και εμένα του φτωχού που απάντηση δε βρίσκω: "Ειπώθηκαν τόσα κι άλλα τόσα, θύελλα αντιδράσεων και ξεσηκωμών (όχι στους δρόμους, στα πληκτρολόγιά) για τις ''εργάσιμες Κυριακές'' των καταστημάτων. Σωρεία δημοσιευμάτων και σοσιαλμιντιακής πολιτικής μιλούσαν για κίνηση αντιλαϊκή, αποτρέποντας εργοδότες, εργαζομένους και καταναλωτές να εργαστούν και να ψωνίσουν ημέρα Κυριακή. Κάποιοι «επαναστάτες» μάλιστα εμπόδιζαν κιόλας τους εργοδότες – υπαλλήλους να πάνε στις δουλειές τους αλλά και το κοινό να ψωνίζει.

Κραυγές όπως ‘’Μη πάτε να ψωνίσετε, να πάτε άλλη μέρα!’’ ή μαρτυρίες εργαζομένων ‘’Μια Κυριακή είχαμε να ξεκουραστούμε, πάει και αυτή…’’ και άλλα πολλά παρόμοια που μονάχα κατευθυνόμενα - προπαγανδιστικά μέσα μπορούν να προβάλουν και πρόβαλαν τις τελευταία ημέρες ή επαναστάτες του πληκτρολογίου και του καναπέ ή αμαθείς – ημιμαθείς. Άλλη εξήγηση δε βρίσκω.

Δε καταλαβαίνω ποια η διαφορά εκείνων που όλα αυτά τα χρόνια δουλεύουν τις Κυριακές όπως οδηγοί στα Μ.Μ.Μ, οδηγοί ταξί, υπάλληλοι ζαχαροπλαστείων, περιπτεράδες, ταβερνιάριδες, εστιάτορες, γκαρσόνια, πλύστρες, καθαρίστριες, καφετζίδες, σουβλατζίδες, ντιλιβεράδες (δεν αναφέρω καν ιατρικά επαγγέλματα, φαρμακοποιούς και ενστόλους) και πραγματικά τόσοι κι τόσοι ακόμα.
Ειλικρινέστατα διερωτώμαι γιατί;

Απάντηση σε όλα τα παραπάνω είναι η εξής, φίλοι μου. Η κατάκτηση των ανθρωπίνων συνθηκών εργασίας είχε επιτευχθεί με αγώνες και κυριολεκτικώς ομιλούμενοι με αίμα. Για την κατοχύρωση της 40ωρης εβδομαδιαίας εργασίας, της 8ωρης και πενθήμερης εργασίας αγωνιστήκαν εκατομμύρια εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο. Τώρα, όσες εργασίες, όπως οι προαναφερθείσες, προβλέπουν απασχόληση με νυχτερινές βάρδιες, εργασία σε αργίες κτλ,  θεσμοθετήθηκε η επιπλέον αμοιβή αυτών είτε με τη μορφή υπερωριακής αποζημιώσεως είτε με τη μορφή επιδομάτων. Η αντεργατική καταιγίδα που εφαρμόζεται στις μέρες μας με την μνημονιακή πολιτική κατάργησε αυτά ακριβώς τα κεκτημένα και κάτι παραπάνω. Ξεζούμισμα του εργαζομένου, αφαίρεση κάθε δικαιώματος, μισθοί πενιχροί, ανασφάλιστη εργασία και όλα αυτά υπό το φόβο του αν αντιδράσεις θα προστεθείς στο 40% της ανεργίας της χώρας περιμένοντας κάθε τέλος του μήνα στην ουρά του ΟΑΕΔ για το μηνιαίο επίδομα καθώς οι άνεργοι και πολύπαθοι πλέον παρακαλάνε για ένα κομμάτι ψωμί. 

Ο αγώνας (που ποτέ δεν τον είδα - ή τον είδα στο ελάχιστο) οφείλει να είναι όχι για τα ανοιχτά καταστήματα τις Κυριακές, ένα μέτρο που εφαρμόζεται – αν δεν κάνω λάθος – σχεδόν σε όλες τις (προηγμένες) χώρες και με αναμφισβήτητα σημαντικά οφέλη -  αλλά για τα χαμένα εργατικά δικαιώματα. Ας τονίσουμε και ας συμφωνήσουμε οπότε πως η εργασία της Κυριακής δεν είναι το ''χάσιμο'' της αργίας - ξεκούρασης αλλά κάτι πολύ περισσότερο και σημαντικό.

Δεπάστας Χαράλαμπος

Κοινωνικός Λειτουργός

MSc "Επαγγελματικής και Περιβαλλοντικής Υγείας - 
Διαχείρισης και Οικονομικής Αποτίμησης"

Επικοινωνία: anisihesmeres@gmail.com
Blog: http://depastascharalampos.blogspot.gr/
Like us on Facebook: Ανήσυχες Μέρες (Page)
Follow us on Twitter: Depastas Charalampos
@Ch_Depastas