Το γονεϊκό πρότυπο



Η οικογένεια αποτελεί ίσως το πιο σημαντικό κοινωνικό συστήματα. Είναι η απαρχή της γέννησης και της ανατροφής του παιδιού, του αυριανού πολίτη της ανθρώπινης κοινωνίας. Κάθε γονέας απαντά στην πεμπτουσία και την επιταγή της φύσης, την αναπαραγωγή. Κάθε συνειδητός γονέας απαντά στην κοινωνική εξέλιξη.
Κάθε γονέας, με τα λάθη και τα σωστά του, δίνει καθημερινή μάχη ώστε να μεγαλώσει τα παιδιά του και να τα παραδώσει στην ανθρώπινη κοινωνία όπου κι εκείνα θα κάνουν το ίδιο και ούτω καθ' εξής. Κάθε άτομο αποτελεί μια μονάδα, ένα κύτταρο της κοινωνίας που θα έχει έναν ρόλο σε αυτήν.
Οι γονείς αποτελούν το πρώτο μεγάλο και σημαντικό πρότυπο για το παιδί, το περίφημο γονεϊκό πρότυπο. Είναι οι πρώτοι άνθρωποι που έρχεται σε επαφή, που γνωρίζει, είναι οι άνθρωποι που περνάει την περισσότερη ώρα μαζί τους και που συναναστρέφεται στα κρισιμότατα πρώτα χρόνια της ζωής του. Είναι οι άνθρωποι που το μεγαλώνουν, το διδάσκουν, το εμπνέουν. Είναι οι πρώτοι δάσκαλοι.
Στην διαμορφωθείσα νεοελληνική κοινωνία που στραβά αρμενίζουμε καθώς στην πλειοψηφία τα παιδιά μας μεγαλώνουν με λάθος αξίες και πρότυπα (τα Μέσα είναι ο μέγας δάσκαλος της εποχής) είδα κάτι θαυμάσιο με χαρμολύπη, αυτό το φρικτό συναίσθημα, σχεδόν σχιζοφρενικό, που δε σε αφήνει να χαρείς τη χαρά σου ή να λυπηθείς τη λύπη σου.
Παρακολούθησα μια συνέντευξη του κύριου Κωνσταντίνου Δασκαλάκη ο οποίος είναι καθηγητής της επιστήμης των Η/Υ στο Πανεπιστήμιο M.I.T της Βοστώνης των Η.Π.Α. Πολυβραβευμένος, με διακρίσεις που δε μπορεί να χωρέσει ο νους (αξίζει να αναζητήσετε και να ενημερωθείτε). Από την άλλη ο αδελφός του Νικόλαος είναι καθηγητής ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Harvard και εργάζεται στο νοσοκομείο McLean της Βοστώνης των Η.Π.Α. Ο κύριος Δασκαλάκης λοιπόν δήλωσε στη συνέντευξη: «Οι δύο πρωταγωνιστές και ήρωες της ζωής μου ήταν οι γονείς μου. Είμαι προνομιούχος που μεγάλωσα σε αυτό το σπίτι διότι δέχθηκα πάρα πολλά ερεθίσματα από τους δύο μου γονείς».
Οι γονείς αυτοί, Κρητικοί στην καταγωγή, φιλόλογος η μητέρα, μαθηματικός ο πατέρας αποτελούν τα πρότυπα των παιδιών τους. Οι γονείς αυτοί είναι σπουδαίοι όχι γιατί τα παιδιά τους έγιναν επιστήμονες αλλά γιατί αποτέλεσαν τα πρότυπά τους. Το παράδειγμα προς μίμηση κι όχι προς αποφυγήν, η έμπνευση. Η πορεία και η εξέλιξη των παιδιών τους συμβάλει ουσιαστικά στην εξέλιξη της ανθρωπότητας μέσω των επιστημών τους και του έργου τους κι αυτό τους κάνει σπουδαίους. Στα μάτια μου τους ανυψώνει σε ύψη εξώσφαιρας.
Ενδεικτικό είναι ότι για αυτούς τους γονείς δεν έχει χυθεί ούτε μια στάλα μελάνι, δεν έχουν μιλήσει λεπτό σε κανένα Μέσο, σίγουρα από επιλογή τους σε μεγάλο βαθμό, όμως τα Μέσα όταν θέλουν βρίσκουν τον τρόπο. Ούτε τα ονοματεπώνυμά τους δεν κατάφερα να βρω στον παντογνώστη διαδίκτυο.
Το παράδειγμα που έφερα είναι ένα από τα εκατοντάδες. Είμαι βέβαιος πως υπάρχουν πολλοί γονείς πρότυπα, χωρίς απαραιτήτως τα παιδιά τους να είναι λαμπροί επιστήμονες ή καθηγητάδες. Άνθρωποι που με τις ιστορίες τους, τους αγώνες τους και την πορεία του μπορούν να εμπνεύσουν κι άλλους ανθρώπους, κι άλλους γονείς, κι άλλα παιδιά προς όφελος της κοινωνίας. Μέσα από τα υγιή πρότυπα χτίζονται υγιείς άνθρωποι και υγιείς κοινωνίες.

Δεπάστας Χαράλαμπος

Κοινωνικός Λειτουργός
MSc "Επαγγελματικής και Περιβαλλοντικής Υγείας - 
Διαχείρισης και Οικονομικής Αποτίμησης"
Επικοινωνία: anisihesmeres@gmail.com
Blog: 
http://depastascharalampos.blogspot.gr/
Like us on Facebook:
Ανήσυχες Μέρες (Page)
Follow us on Twitter: Depastas Charalampos
@Ch_Depastas

Σχόλια