Χίος S.O.S (Μέρος 1ο+2ο)

   Είναι κάποιες στιγμές που μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό σου. Κάποιες στιγμές που θαρρείς πως μόνο μέσα στα χαζοκούτια της τηλεόρασης και στο πανί του σινεμά μπορεί να υπάρχουν.

   Πριν λίγους μήνες βίωσα την τραγωδία της τεράστιας πυρκαγιάς και καταστροφής στη Χίο. Απολογισμός, περίπου 80.000 στρέμματα καμένης γης, το 40% περίπου της μαστιχοπαραγωγής κατεστραμμένο, φυσικός πλούτος και ομορφιά έμεινε μόνο στάχτη. Χωριά όπως Ανάβατος, Αυγώνυμα, Ολύμποι, Αρμόλια, Πυργί, Ελάτα, Βέσσα, Λιθί (ίσως να ξεχνάω και καναδυό), από τα πιο όμορφα και ιστορικά, υπέστησαν ανυπολόγιστες οικολογικές αλλά και οικονομικές ζημιές, ευτυχώς ωστόσο χωρίς να θρηνήσουμε θύματα ή καταστροφές σπιτιών.

   Είναι ένα θέμα που θα μπορούσα να δώσω αρκετά άρθρα ώστε να προβληθούν κάποια θέματα που θεωρώ σημαντικά και που θα ήθελα να δημοσιοποιηθούν από τα μέσα που έχω πρόσβαση. Και αυτό επειδή δύο μέρες που η φωτιά έκαιγε το χωριό μου, τα Αρμόλια, έζησα τις φωτιές «από μέσα»…και εδώ κυριολεκτώ… Έτρεξα, ξενύχτισα, έσβησα, πόνεσα, στεναχωρήθηκα, φώναξα.

   Είναι πραγματικά τόσα πολλά αυτά που θέλω να γράψω και άλλα τόσα αυτά που θέλω να ξεχάσω…Κατά αρχήν να ευχαριστήσω όλες τις δυνάμεις που έδωσαν εκείνες τις μέρες μεγάλη μάχη για την κατάσβεση της φωτιάς. Πυροσβεστική, στρατό, εθελοντές, αγαπημένους φίλους που είμασταν δίπλα – δίπλα.

   Θέμα 1^ο: Θεωρώ πως πρέπει να έχουμε ως δεδομένο ότι επρόκειτο για οργανωμένο σχέδιο. Οι εστίες ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια και εντελώς τυχαία η Ε.Μ.Υ για εκείνο το τριήμερο – τετραήμερο προέβλεπε ισχυρούς ανέμους της τάξεως των 7-8 μποφόρ.

   Θέμα 2^ο: Οι δυνάμεις της πυροσβεστικής δεν επαρκούσαν ούτε για «Ζήτω»…Απλά αναφέρω πως σε μια πυρόσβεση ήμασταν 2 πυροσβέστες, 2 εθελοντές και ένας πρόσκοπος…Βέβαια οι εστίες ήταν πάρα πολλές και όχι μόνο στη Χίο αλλά σε ολόκληρη τη χώρα.

   Θέμα 3^ο: Αν δεν ήταν οι εθελοντές, σε όλα τα χωριά, οι καταστροφές θα ήταν ακόμη μεγαλύτερες…Δείγμα ότι κάποιοι τον πονάνε αυτόν τον τόπο και υπάρχει ανιδιοτέλεια. Παράλληλα, πετάνε τη ρετσινιά του φιλοτομαριστή που βρήκε πρόσφορο έδαφος να ανθίσει…

   Θέμα 4^ο: Με τους ανέμους που έπνεαν στο νησί, το έργο της πυροσβεστικής γινόταν πολύ δύσκολο. Πυρκαγιά τέτοιας έντασης, μεγέθους, ταχύτητας και έκτασης μόνο από αέρος μπορούσε να σβηστεί. Από ελικόπτερα και αεροπλάνα ή αν έκαιγε τα πάντα στο πέρασμά της και εντέλει έσβηνε στη θάλασσα. Οι πτήσεις των αεροπλάνων ήταν περιορισμένες λόγω των δυνατών ανέμων οπότε σπουδαίο έργο έκαναν τα ελικόπτερα.

   Θέμα 5^ο: Κριτήρια επιλογής και αξιολόγησης του προσωπικού των σωμάτων ασφαλείας από ότι ξέρω υπάρχουν. Αν δε γίνεται σωστά, αξιοκρατικά και έντιμα ας μη παραπονιόμαστε μετά. Το ότι γνωρίζεις σε κάνει αυτομάτως συνένοχο. Ένα παραπάνω στις κλειστές επαρχιακές κοινωνίες όπως της Χίου…Υπήρχαν πυροσβέστες (όσοι πήγαμε φαντάροι τα έχουμε δει και στο στρατό) που ήταν μάχημοι, έμπειροι, γυμνασμένοι, θαρραλέοι, που ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν, ήξεραν τι χρειάζεται ανά πάσα στιγμή, ήξεραν πως ονομάζεται αυτό το ματζαφλάρι που έπρεπε να χρησιμοποιήσουν. Υπήρχαν όμως και πολλά άτομα οι οποίοι έμοιαζαν περισσότερο με ταβερνιάριδες από τις κοιλιές που είχαν, δειλοί, χωρίς τις στοιχειώδεις γνώσεις και εμπειρία. Αυτοί οι άνθρωποι για ποιο λόγο βρίσκονται στα σώματα ασφαλείας αφού δε μπορούν να προσφέρουν και πως πέρασαν και περνούν αυτές τις αξιολογήσεις και τα κριτήρια εισαγωγής και διατήρησής τους στο σώμα; Η απάντηση πολύ απλή…Γιατί μπορούν Ελλαδίτσα μου! Πλήρωνε έλληνα πολίτη!

   Παράδειγμα 1^ο: Δε θα ξεχάσω, σε μία κατάσβεση κοντά στο νεκροταφείο Αρμολίων, ένα πυροσβεστικό όχημα με 2 άτομα πλήρωμα και εμείς, 3 χωριανοί. Ο πυροσβέστης έδωσε τη μάνικα στον εθελοντή – χωριανό μας για να χωθεί στη φωτιά και εκείνοι μείναν στα μετόπισθεν!

   Παράδειγμα 2^ο: Κατάκοποι από κατάσβεση που μόλις ολοκληρώθηκε στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου (πάνω από τα πήλινα) στα Αρμόλια, 5 εθελοντές με 3 ή 4 πυροσβέστες ξεκινάμε το μάζεμα της εγκατάστασης. Φεύγοντας, βλέπουμε γύρω στους 15 πυροσβέστες να κάθονται να τρώνε και να ρεμβάζουν στο προαύλιο της εκκλησσίτσας με θέα το κάστρο μας. Σ. Ο. Κ! Από την κούραση και τη θλίψη ωστόσο, δεν είχαμε καμία όρεξη ούτε να μιλήσουμε ούτε και να τσακωθούμε. Καθόμαστε να πάρουμε δυο καθαρές ανάσες και να συνεχίσουμε. Έρχεται σήμα στον ασύρματο του αξιωματικού πως χρειάζονται ενισχύσεις στη μονή Βρετού. Ο αξιωματικός απαντά στο σήμα πως έχει μια ομάδα και πως θα κατευθυνθούν άμεσα για ενισχύσεις στο μοναστήρι. Για να έρθει η «πληρωμένη» απάντηση ενός ταβερνιάρη – πυροσβέστη: «Ρε συ Σ. γιατί είπες ότι μπορούμε να πάμε;». Αηδιασμένοι, φύγαμε…

   Θέμα 6^ο: Κακή νοοτροπία των χωριανών. Δε δέχομαι από τους συγχωριανούς μου και γενικότερα τους κατοίκους των πληγέντων περιοχών, να νοιάζονται για τις δικές τους και μόνον περιουσίες και όχι για τη συνολική καταστροφή που υπέστη το νησί. Πολλοί, ούτε που έσπευσαν για βοήθεια παρά μόνο πήγαν να σώσουν τις δικές τους περιουσίες αδιαφορώντας για το σύνολο και για το ότι η φωτιά έγλυφε τα πρώτα σπίτια του χωριού. Αν λειτουργούσαμε με σύμπνοια είμαι βέβαιος ότι οι καταστροφές θα ήταν σαφώς λιγότερες.

   Θέμα 7^ο: Αντιπυρικές ζώνες ΜΗΔΕΝ! Κάτι που τόνιζαν και πολλοί αξιωματικοί της πυροσβεστικής που άκουγα. Ποιοι έχουν τις ευθύνες για αυτό δε το ξέρω και δεν είναι και η δουλειά μου να βρω, πάντως θα ήμασταν όλοι σε καλύτερη μοίρα αν υπήρχε αυτό το προληπτικό μέτρο. Πρόληψη; Τι στο διάβολο είναι αυτό; Από την άλλη πλευρά, έχω πολλές αμφιβολίες για το πόσοι θα ‘’παραχωρούσαν’’ εκτάσεις τους για τη δημιουργία τους…

   Θέμα 8^ο: Έρχονται χειμώνες και βροχές! Για αυτό θα κάνουμε κάτι; Ας εφοδιαστούν στη Χίο καλού - κακού με βαρκούλες…

   Θέμα 9^ο: Έλεος με τη «ράδιο αρβύλα» που υπάρχει στα χωριά! Έλεος! Ακόμα και τις κρίσιμες στιγμές! Χάναμε χρόνο, ενέργεια, νερό, στόχο! Έλεος!!!

   Κάπου εδώ πρέπει να σημειωθεί κάτι πολύ σημαντικό. Μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων των παραπάνω χωριών έχει ως βασική πηγή εισοδήματος την γεωργική παραγωγή, με βασικό πυλώνα αυτής την μαστιχοπαραγωγή. Εδώ το θέμα μπλέκει αρκετά. Μπλέκει διότι αν υποθέσουμε ότι κάποιος ζει ουσιαστικά από τα χρήματα που βγάζει πουλώντας τη μαστίχα την οποία παράγουν τα δέντρα του, τι μέλλον μπορεί να έχει; Και αυτό γιατί η παραγωγή μαστίχας δεν είναι ένα απλό πράγμα. Για να ξαναμπεί στη διαδικασία να φυτέψει νέους σκίνους οι οποίοι θα γίνουν παραγωγικοί χρειάζονται τουλάχιστον 6-7 χρόνια…What about them φίλοι μου και καλό μου κράτος; Επαρκεί μια ψευτοαποζημίωση που προφανώς θα δοθεί (ο Θεός ξέρει πότε) και που προφανώς θα είναι απλά για να δοθεί.

   Οι τελευταίες μου πληροφορίες από το νησί φέρνουν πολύ άσχημα μαντάτα δυστυχώς. Διάβασα πως η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να λάβει από την Κομισιόν αποζημιώσεις για τις πυρκαγιές στη Χίο καθώς δεν κατατέθηκε η σχετική αίτηση από το Υπουργείο Ανάπτυξης το οποίο λέγεται πως έχει την ευθύνη ώστε να κινηθούν οι διαδικασίες. Οι αιτήσεις για οικονομική ενίσχυση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλληλεγγύης πρέπει να υποβάλλονται στην Επιτροπή από τις εθνικές αρχές της πληγείσας χώρας εντός δέκα εβδομάδων από την ημερομηνία καταγραφής της πρώτης ζημιάς. Η Επιτροπή λέγεται πως δεν έλαβε αίτηση από την Ελλάδα σχετικά με τις πυρκαγιές στη Χίο ενώ δεν έχει γίνει γνωστό αν υπάρχει η δυνατότητα παράτασης της προθεσμίας.

   Αξίζει να σημειωθεί πάντως πως από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλληλεγγύης έχουν καταβληθεί αποζημιώσεις για καταστροφές (Γαλλία/ Ρεϋνιόν - κυκλώνας Gamède 2007  --> οικονομική ενίσχυση 5.290.000 ευρώ, Γαλλία/ Μαρτινίκα - τροπική καταιγίδα Dean 2007 --> 12.780.000 ευρώ, Πορτογαλία/ Μαδέρα - πλημμύρες 2010 --> 31.256.000 ευρώ ενώ μία άλλη αίτηση από την Ισπανία για τις καταστροφικές πυρκαγιές στα Κανάρια νησιά βρίσκεται υπό αξιολόγηση). Χρηματοδότηση έχει λάβει και η χώρα μας κατά το παρελθόν, το 2005 με τις καταστροφικές πλημμύρες στον Έβρο όπου και μας καταβλήθηκε το ποσό των 9.300.000 ευρώ.

   Αχ… Αυτά συνοπτικά – συνοπτικά. Είναι ένα θέμα αρκετά στενάχωρο και δε θα ήθελα να καταγράψω και να ξαναθυμηθώ άλλα συμβάντα. Θα τα κλείσω στο ντουλαπάκι των αναμνήσεών μου κάνοντάς με όμως να βλέπω πολλούς και πολλά πράγματά διαφορετικά… 

                                   

                                    Δεπάστας Χαράλαμπος

                                                                        Κοινωνικός Λειτουργός

Επικοινωνία: anisihesmeres@gmail.com
Blog: http://depastascharalampos.blogspot.gr/
Like us on Facebook: Ανήσυχες Μέρες (Page)
Follow us on Twitter: Depastas Charalampos
@Ch_Depastas