Ανήσυχες Μέρες

   Η αρθρογραφία μου στην εφημερίδα έχει μπει για τα καλά στη ζωή μου. Είναι πλέον μια συνήθειά μου, κάτι που γυρίζει στο μυαλό μου κατά τη διάρκεια της εβδομάδας μου, κάτι που πρέπει - θέλω να κάνω. Μου φαίνεται αρκετά περίεργο. Πολύ μεγάλο. Κι όμως, η δεύτερη χρονιά αρθρογραφία μου στην εφημερίδα ολοκληρώθηκε. Αυτό που αφουγκράζομαι και αισθάνομαι – αν και δεν έχω μεγάλο δείγμα για να το υποστηρίξω – είναι ότι η στήλη αυτή έχει αναγνώστες που την διαβάζουν και που τους ενδιαφέρουν τα θέματα που θίγω και ο λόγος μου.    Τη χρονιά που πέρασε, μοιραία, η πλειοψηφία των άρθρων μου περιστρεφόταν γύρω από τις συνθήκες και τις καταστάσεις που βιώνουμε ως χώρα. Εξέφρασα με αρκετά άρθρα την άποψή μου, κατέγραφα τον παλμό του κόσμου, ακόμα αναδημοσίευσα άρθρα – στήλες – έρευνες που θεωρούσα σημαντικό να διαβαστούν και από τους αναγνώστες μας.    Κλείνοντας και αυτό το άρθρο, θα ήθελα να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά την εφημερίδα και το φίλο μου Σπύρο, πο...

   Το παρόν άρθρο θέλω να το αφιερώσω στη μοναδική φανατική και πιστή μου αναγνώστρια, τη γιαγιά μου τη Μαρία που «έφυγε» πριν λίγες μέρες. Η Χιώτισσα γιαγιά….    Θυμάμαι όποτε γύριζα στο σπίτι και κράταγα τις εφημερίδες που μόλις είχαν κυκλοφορήσει, πάντα θα μου ζήταγε μια για να δει την φωτογραφία μου στο εξώφυλλο, να φιλήσει τη φωτογραφία, να διαβάσει το κείμενό μου, να μου πει «Μπράβο Μπάμπη μου» και να με ρωτήσει αν μπορεί να κρατήσει την εφημερίδα ώστε πηγαίνοντας στο χωριό να έχει να τη δείχνει…. Έτρεχε και τις καταχώνιαζε στο σάκο της…με το χαρακτηριστικό της στιλ πάντα….Σε ευχαριστώ για όλα γιαγιά! Τι άλλο από το να γράψω για το αγαπημένο της νησί, τη Χίο…    Η Χίος λοιπόν, είναι ένας προορισμός για οικογένειες ή για όμορφες παρέες που δε ζητάνε την τόσο έντονη ζωή ή τις ατελείωτες κραιπάλες. Όχι ότι δε μπορείς να τις βρεις αλλά δεν είναι το σήμα κατατεθέν της Χίου καθώς έχει τόσα όμορφα μέρη – φυσική ομορφιά, αξιοθέατα, φαγητό, παραλίε...

   Μέσω έρευνας που πραγματοποίησε το ΚΕΘΕΑ το 2011 για το κόστος της εξάρτησης και τα οφέλη της θεραπείας, προτείνουν: •Να υποστηριχθούν οι οργανισμοί απεξάρτησης, προκειμένου να ανταποκριθούν στις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες των εξαρτημένων. •Να αναπτυχθούν πολιτικές που θα αποβλέπουν στην πλήρη απεξάρτηση του ατόμου από τη χρήση και στην κοινωνική του ένταξη. •Να διευκολυνθεί η πρόσβαση των εξαρτημένων στις υπηρεσίες με την επέκτασή τους σε κάθε περιοχή της χώρας. •Να αποτελέσει η θεραπεία εναλλακτικό μέτρο στην προσωρινή κράτηση και τη φυλάκιση δίνοντας στους εξαρτημένους τη δυνατότητα να την επιλέξουν σε όλα τα στάδια, από τη σύλληψη, την προανακριτική διαδικασία, το δικαστήριο μέχρι την ίδια τη φυλακή. •Να συνδεθούν τα προγράμματα μείωσης της βλάβης που αναπτύσσονται στα νοσοκομεία με δομές ψυχικής απεξάρτησης με στόχο την πλήρη απεξάρτηση και την κοινωνική επανένταξη. •Να αναπτυχθούν προγράμματα έγκαιρης παρέμβασης για τα πρώιμα στάδια της εξ...

   Στοιχεία που πραγματικά σοκάρουν και δείχνουν την ελληνική πραγματικότητα πλέον. Ένας στους πέντε έλληνες βρίσκεται στο όριο της φτώχειας και αυτά είναι μόνο τα στοιχεία του 2010. Αν προσθέσει κανείς και το τι έγινε το 2011 και ακόμα περισσότερο του 2012, τότε τα πράγματα θα γίνουν ακόμη χειρότερα.    Το 20,1% του πληθυσμού της χώρας απειλείται από τη φτώχεια, σύμφωνα με την έρευνα εισοδήματος και συνθηκών διαβίωσης του 2010 της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛ.ΣΤΑΤ). Σύμφωνα με τα στοιχεία, προκύπτει ότι το χρηματικό όριο της φτώχειας φτάνει στο ετήσιο ποσό των 7.178 ευρώ ανά άτομο και σε 15.073 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών.    Επίσης, το μέσο ετήσιο ατομικό ισοδύναμο εισόδημα ανέρχεται σε 13.973,94 ευρώ και το μέσο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών της χώρας σε 24.224,38 ευρώ. Τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας εκτιμώνται σε 868.597 και τα μέλη τους σε 2.204.800. ...

      Μετά από αρκετό καιρό, επιστρέφω με ένα δικό μου άρθρο (μη αντλώντας το από κάποια πηγή) και ένα άρθρο που έχει αμιγώς κοινωνικό θέμα. Με συνεπήρε η οικονομική κρίση και τα πολύ σημαντικά θέματα που ανακύπτουν και ένιωθα την ανάγκη να αναφέρω κάποιες απόψεις από το «βήμα» που μου δίνεται μέσω της στήλης μου.    Θέμα που συγκλονίζει τη χώρα τις τελευταίες ημέρες, είναι αυτό που ανέκυψε με τις οροθετικές «ιερόδουλες». Περνάω αμέσως στο παρασύνθημα…    Κατά αρχήν, δεν υφίσταται ο χαρακτηρισμός τους ως ιερόδουλες διότι δεν είναι ιερόδουλες. Αν δεν κάνω λάθος όλες ήταν άτομα περιθωριοποιημένα, φτωχά, αδύναμα, άστεγα, τοξικοεξαρτημένα κατά την συντριπτική τους πλειοψηφία, οι οποίες εκδιδόντουσαν – τι περίεργο τη σήμερον ημέρα – ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΖΗΣΟΥΝ! Δημιουργήματα, με λίγα λόγια, της κοινωνίας που με τον τρόπο λειτουργίας της ή μάλλον μη λειτουργίας της, τα αποβάλει.    Προφανώς και εκείνες με τη σειρά τους από κάποιον μολύνθηκαν...

   Μετά από έρευνα που πραγματοποίησε το ΚΕΘΕΑ για το κόστος της εξάρτησης και τα οφέλη της θεραπείας το 2011, τα συμπεράσματα που εξήγαγαν ήταν: 1) Η παραμονή και μόνο στη θεραπευτική κοινότητα, ανεξάρτητα από την τελική της  έκβαση, έχει σημαντικά οφέλη για την κοινωνία. Για κάθε ένα (1) ευρώ που διατίθεται για τη θεραπεία εξοικονομούνται από 4,6 μέχρι 6,5 ευρώ, ανάλογα με το είδος του προγράμματος. Η εξοικονόμηση προκύπτει από τη μείωση του κόστους των υπηρεσιών υγείας, δίωξης, απονομής της ποινικής δικαιοσύνης, σωφρονισμού καθώς και των άλλων εξόδων που προκύπτουν από τη ζωή στη χρήση και τις σχετιζόμενες με την εξάρτηση δραστηριότητες. 2) Το κόστος  παραμονής σε μια θεραπευτική κοινότητα είναι μικρότερο από αυτό του εγκλεισμού. Επιπλέον, η συμμετοχή σε μια θεραπευτική κοινότητα συνδέεται με θετικές προοπτικές για το άτομο, καθώς έχει στόχο την αποχή από τη χρήση και την παραβατικότητα, καθώς και την ένταξη στην κοινωνία και την αγορά εργασίας, μέσα ...

   Σημαντική αυξητική τάση των αυτοκτονιών παρατηρείται στην Ελλάδα, η οποία, σύμφωνα με τους ειδικούς, ταυτίζεται χρονικά με την εμφάνιση της οικονομικής κρίσης.    Πρόσφατη μελέτη της επιστημονικής επιθεώρησης: «The Lancet», κατά την περίοδο 2007-2009 έδειξε ότι οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 17%. Η χώρα κατατάσσεται στην πρώτη θέση της λίστας με τις ευρωπαϊκές χώρες που παρουσιάζουν αύξηση των αυτοκτονιών.    Ειδικότερα, μόνο το πρώτο πεντάμηνο του 2011 καταγράφεται ποσοστό αύξησης που αγγίζει το 40%. Οι ειδικοί, πάντως, επισημαίνουν ότι τα αίτια της αυτοκτονίας δεν είναι πάντα, ή μόνο, οικονομικά.    Συνήθως συνυπάρχουν ή προηγούνται άλλοι παράγοντες, όπως κατάθλιψη ή προβλήματα στις οικογενειακές σχέσεις. Στην τηλεφωνική γραμμή παρέμβασης για την αυτοκτονία, 1018 , οι οικονομικοί λόγοι ήταν η συνήθης αιτία που άκουγαν οι υπεύθυνοι ψυχολόγοι από το 2007, όταν ξεκίνησε τη λειτουργία του το κέντρο, χρονιά κατά την οποία η κρ...